Cronista: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
→‎Véxase tamén: algo máis desde a wiki .es
Liña 2:
 
== Cronistas nas idades media e moderna ==
[[Ficheiro:Ficheiro:Betanzos2.jpg|dereita|miniatura|200px|Sinatura de [[Xoán de Betanzos.]]
Antes da aparición do [[xornalismo]] moderno e a sistematización da [[crónica]] como un [[xénero xornalístico]], tíñase por cronista ao escritor que narraba acontecementos de interese histórico; o termo era case equivalente a historiador. A diferenza dos escritores [[Anonimato|anónimo]]s ou coñecidos de [[cantar de xesta|cantos épicos]], os historiadores e cronistas distinguíronse pola vontade de veracidade nos seus relatos desde a Antigüidade. Na Idade Moderna, entendíase que o cronista documentaba feitos e costumes, polo que na práctica diferenciábao dos autores de historias xerais (por exemplo, o Pai [[Juan de Mariana]], autor da famosa ''Historia de España'' (1591-1601), aínda que ás veces identificabanse con eles. Os reinos cristiáns medievais de [[reino de Asturias|Asturias]], [[Reino de León|León]] e [[Reino de Castela|Castela]] mantiveron unha tradición de crónicas desde as que xustificaban a [[Reconquista]] e reforzaban o poder do rei ([[Crónica Mozárabe|Mozárabe]], [[Crónica Albeldense|Albeldense]], [[Crónica Silense|Silense]], [[Crónica Emilianense|Emilianense]], [[Crónica Xeral de España]]?), a ''[[Estoria de España]]'' e a ''Grande e Xeral Estoria'' de [[Afonso X o Sabio]] (século XIII), ou as ''Crónicas'' de [[Pero López de Ayala]] (''Crónica do rei don Pedro, de Henrique II, de Xoán II e de Henrique III'', que serven sobre todo para xustificar a propios feitos do autor, [[Chanceler de Castela]] a finais do século XIV).
 
Antes da aparición do [[xornalismo]] moderno e a sistematización da [[crónica]] como un [[xénero xornalístico]], tíñase por cronista ao escritor que narraba acontecementos de interese histórico; o termo era case equivalente a historiador. A diferenza dos escritores [[Anonimato|anónimo]]s ou coñecidos de [[cantar de xesta|cantos épicos]], os historiadores e cronistas distinguíronse pola vontade de veracidade nos seus relatos desde a Antigüidade. Na Idade Moderna, entendíase que o cronista documentaba feitos e costumes, polo que na práctica diferenciábao dos autores de historias xerais (por exemplo, o Pai [[Juan de Mariana]], autor da famosa ''Historia de España'' (1591-1601), aínda que ás veces identificabanseidentificábanse con eles. Os reinos cristiáns medievais de [[reino de Asturias|Asturias]], [[Reino de León|León]] e [[Reino de Castela|Castela]] mantiveron unha tradición de crónicas desde as que xustificaban a [[Reconquista]] e reforzaban o poder do rei ([[Crónica Mozárabe|Mozárabe]], [[Crónica Albeldense|Albeldense]], [[Crónica Silense|Silense]], [[Crónica Emilianense|Emilianense]], [[Crónica Xeral de España]]?), a ''[[Estoria de España]]'' e a ''Grande e Xeral Estoria'' de [[Afonso X o Sabio]] (século XIII), ou as ''Crónicas'' de [[Pero López de Ayala]] (''Crónica do rei don Pedro, de Henrique II, de Xoán II e de Henrique III'', que serven sobre todo para xustificar a propios feitos do autor, [[Chanceler de Castela]] a finais do século XIV).
{{VT|Crónicas reais}}