Wikipedia

Salvador Velayos Hermida: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
Edición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Xas (conversa | contribucións)
110.231 edicións
Nova páxina: "{{En uso}} '''Salvador Velayos Hermida''', nado en Lugo en 1908 e finado en Madrid o 3 de xuño de 1997<ref>[http://elpais.com/diario/1997/06/08/opinion/865720..."
 
Xas (conversa | contribucións)
110.231 edicións
remato edición
Liña 1:
{{En uso}}
'''Salvador Velayos Hermida''', nado en [[Lugo]] en [[1908]] e finado en [[Madrid]] o [[3 de xuño]] de [[1997]]<ref>[http://elpais.com/diario/1997/06/08/opinion/865720809_850215.html Necrolóxica en El País]</ref>, foi un físico e investigador galego.
 
==Traxectoria==
Fillo do director do Instituto de Lugo, Salvador Velayos González. Estudou o bacharelato no Colexio dos Maristas e no Instituto de Lugo. En [[1924]] foi estudar Ciencias Físicas a Madrid aloxándose na [[Residencia de Estudiantes]], onde logo exerceríaexerceu como titor e como profesor de apoio das disciplinas científico experimentais. Foi discípulo de Moles, Duperier e Cabrera, con quen estivo de bolseiro no Instituto Nacional de Física y Química. Fixo varias viaxes a centros científicos de Alemaña pola súa conta. Obtivo unha bolsa da Fundación Conde de Cartagena, xestionada pola JAE, para ampliar estudios en Múnic (Guerlach) en 1934, concedida pola Fundación Conde de Cartagena, xestionada pola JAE.
 
Especializouse en ferromagnetismo, disciplina que foi obxecto das súas investigacións. Desde 1930 foi profesor auxiliar da Facultade de Ciencias de Madrid ata que en febreiro de 1936 gañou a cátedra de Física Teórica e Experimental da Facultade de Ciencias da [[Universidade de Valencia]]. Antes da guerra publicou traballos de investigación en revistas científicas españolas e alemás.
 
Sen que saibamos a militancia política que tiña, eraRepublicano de esquerdas e republicano, ideal ao que nunca renunciaría, nin nos peores tempos. Durantedurante a guerra traballou para o exército republicano na fabricación de fonolocalizadores para a defensa antiaérea (sistema para a detección de bombardeos en distancia e dirección). EstePor este labor levaríao a ser inculpado nodo “retraso” da vitoria dos sublevados.▼
Antes da guerra publicou traballos de investigación en revistas científicas españolas e alemás. Desde 1930 era profesor auxiliar da Facultade de Ciencias de Madrid (Física: Electricidade e Magnetismo), ata que gañou a cátedra de Física Teórica e Experimental da Facultade de Ciencias da Universidade de Valencia, en febreiro de 1936.
 
PeseAo remate da guerra foi xulgado por rebelión en consello de guerra, sendo absolto, e tamén como funcionario do Instituto Nacional de Física y Química, do que tamén librou de sanción. Pero foi sancionado polo Tribunal Especial da Universidade de Valencia: pese á declaración favorable do seu colega Julio Palacios (Vicerreitor de Madrid), quen o descargaba das acusacións que era obxecto, o xuíz especial da súa causa solicitaríasolicitou a suspensión de emprego e soldo por dous anos e a inhabilitación, sanción que se veríaveu temperada polo traslado forzoso á [[Universidade de Valladolid]] e á inhabilitación para cargos directivos e de confianza. Logo de botar un total depasar quince anos en Valladolid explicando Física Xeral, onde fixo escola, en 1956 retornou a Madrid en [[1956]], mediante oposición a unha cátedra de Electromagnetismo.▼
▲Sen que saibamos a militancia política que tiña, era de esquerdas e republicano, ideal ao que nunca renunciaría, nin nos peores tempos. Durante a guerra traballou para o exército republicano na fabricación de fonolocalizadores para a defensa antiaérea (sistema para a detección de bombardeos en distancia e dirección). Este labor levaríao a ser inculpado no “retraso” da vitoria dos sublevados.
 
A interrupción da súa carreira por mor da guerra, a represión posterior e o exilio dos seus mestres, impedirían a súa consolidación científica deste profesor galego. Pese a isto, continuou co seu labor investigador naquel organismo que tratou de suplir á JAE nos anos corenta, ono [[CSIC,]] elaborando traballos que o situaron na vangarda da investigación.▼
Ao remate da guerra foi xulgado en consello de guerra por rebelión, sendo absolto, e tamén como funcionario do Instituto Nacional de Física y Química, do que tamén librou de sanción. Pero non librou da sanción imposta polo Tribunal Especial da Universidade de Valencia.
 
Actualmente leva o seu nome o Instituto de Magnetismo Aplicado que rexenta RENFE e a [[Universidade Complutense de Madrid, en lembranza da súa figura científica]].▼
▲Pese á declaración favorable do seu colega Julio Palacios (Vicerreitor de Madrid), quen o descargaba das acusacións que era obxecto, o xuíz especial da súa causa solicitaría a suspensión de emprego e soldo por dous anos e a inhabilitación, sanción que se vería temperada polo traslado forzoso á Universidade de Valladolid e á inhabilitación para cargos directivos e de confianza. Logo de botar un total de quince anos en Valladolid explicando Física Xeral, onde fixo escola, en 1956 retornou a Madrid, mediante oposición a unha cátedra de Electromagnetismo.
 
▲A interrupción da súa carreira por mor da guerra, a represión posterior e o exilio dos seus mestres, impedirían a consolidación científica deste profesor galego. Pese a isto, continuou co seu labor investigador naquel organismo que tratou de suplir á JAE nos anos corenta, o CSIC, elaborando traballos que o situaron na vangarda da investigación.
 
▲Actualmente leva o seu nome o Instituto de Magnetismo Aplicado que rexenta RENFE e a Universidade Complutense de Madrid, en lembranza da súa figura científica.
 
==Obras==
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Salvador_Velayos_Hermida»