Giulio Caccini: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
traio de pt.wiki e engado imslp |
traio contidos de es.wiki, bibliografía de en.wiki, retiro marcador e meto Commons e máis partituras |
||
Liña 18:
| parella =
}}
'''Giulio Caccini''' (tamén coñecido como '''Giulio Romano'''), nado o [[8 de outubro]] de [[1551]] en [[Tívoli]] e finado o [[10 de decembro]] de [[1618]] en [[Florencia - Firenze|Florencia]], foi un [[compositor]], [[arpa|arpista]] e [[cantor]] [[Italia|italiano]]. Foi un dos fundadores da [[ópera]] e un dos compositores que máis influenciaron o estilo [[Música barroca|Barroco]].
Onde verdadeiramente destacou foi na súa faceta como cantante, mesmo ensinou canto á súa segunda muller, Lucía e ás súas dúas fillas, unha das cales, [[Francesca Caccini|Francesca]], chegou a ser unha famosa compositora e cantante.
== Traxectoria ==
Pouco se sabe dos seus primeiros anos de vida, sendo certo que naceu en [[Tívoli]] (preto de [[Roma]], fillo do carpinteiro Michelangelo Caccini, que era o irmán máis vello do escultor florentino Giovanni Caccini. En Roma estudou [[laúde]], [[viola]] e [[arpa]], e comezou a adquirir reputación como cantor. Na década de 1560, [[Cosimo I de Medici]] quedou tan impresionado co seu talento que levou ao xove Caccini a [[Florencia - Firenze|Florencia]] para poder ampliar os seus estudos. Foi discípulo de [[Scipione della Palla]] en canto e laúde, e arredor de [[1564]] entrou na corte do [[Ducado da Toscana|Gran Duque de Toscana]] como músico, cantante e instrumentista.
En [[1579]], Caccini era xa cantor na [[Corte dos Médici]]. Era tenor e acompañábase coa viola; cantaba para entreter á corte e tamén en vodas. Compuxo suntuosos intermezzos, elaborou espectáculos musicais dramáticos e visuais, ou sexa, aquelo que máis tarde se denominaría ópera. Tamén formou parte de movementos humanistas, de escritores, de músicos e de escolas do mundo occidental, sendo cofundador da [[Camerata Florentina]] (un grupo que se reunia en casa do Conde [[Giovanni Bardi]], e que se adicaba a descubrir a gloria, supostamente perdida, da música dramática grega). Cun conxunto de intelectuais e talentos, a Cámara desenvolveu o concepto de monodia (unha liña vocal acompañada de acordes relatívamente simples dun ou máis instrumentos), que era un comezo revolucionario para a prática polifónica no [[Música renacentista|Renacemento]].
Nas dúas últimas décadas do [[século XVI]], Caccini continuou as súas actividadees como cantor, profesor e compositor. Como profesor era subestimado, xa que empregaba un novo método. Foi el quen ensinou ao [[castrato]] [[Giovanni Gualberto Magli]], que interpretaría o papel de [[Orfeo]] na [[L'Orfeo|ópera homónima]] de [[Claudio Monteverdi]].
Como persoa, Caccini non parece ter sido moi honorable, xa que era frecuentemente movido pola envexa e os celos. En [[1575]] denunciou ao Gran Duque Francesco por un escándalo na familia dos Medici: Eleonora, dona de Pietro de Medici estaba a ter relacións ilícitas con Bernardino Antinori, e o feito de que Caccini informara do caso conduciu a que Eleonora morrera a mans de Pietro. Probablemente entón dirixiuse cara [[Ferrara]]. Catro anos despois regresou a Florencia para participar na composición da música de ''[[Maschere d’amazzoni]]'' de [[Ottavio Rinuccini]], ofrecido con ocasión do matrimonio entre [[Francisco I de Medici]] e [[Bianca Cappello]]. En [[1589]] colaborou nos intermedios que festexaban a voda de Ferdinando con [[Cristina de Lorena]]. A súa fama fixo que fora invitado á Corte de [[Francia]] entre [[1604]] e [[1605]].
Caccini fixo unha última viaxe a Roma en [[1592]] como secretario do Conde Bardi onde, segundo os seus propios escritos, a súa música e o seu canto obtiveron unha resposta entusiasta. Sen embargo, en Roma, a Casa de [[Palestrina]] e a Escola Romana eran musicalmente conservadores e a música de Caccini era relatívamente rara ata finais de [[1600]].
Despois de [[1605]] influenciou pouco á música, sen embargo, continuou a compoñer e a facer actuacións de música sacra. Morreu en Florencia e está sepultado na Igrexa de Santa Annunziata.
== Música e influencias ==]
Florencia e Venecia eram dous dos máis progresistas centros musicais de [[Europa]] ata finais do [[século XVI]], e a combinación das innovacións musicais de cada lugar, deu lugar ao desenvolvemento do que sería coñecido como o estilo Barroco. As composicións de Caccini eran para crear un tipo de expresión directa da música, sendo máis doado percibir aquelo que o cantante dicía, converténdose deste xeito nun estilo de ópera recitativa, que influíu en moitos outros estilos textuais da Música Barroca.
Liña 48 ⟶ 52:
== Véxase tamén ==
{{Commonscat|Giulio Caccini}}
=== Bibliografía ===
*Article "Giulio Caccini", in ''The New Grove Dictionary of Music and Musicians'', ed. Stanley Sadie. 20 vol. London, Macmillan Publishers Ltd., 2001. ISBN 1-56159-174-2
*[[Gustave Reese]], ''Music in the Renaissance''. New York, W.W. Norton & Co., 1954. ISBN 0-393-09530-4
*[[Manfred Bukofzer]], ''Music in the Baroque Era''. New York, W.W. Norton & Co., 1947. ISBN 0-393-09745-5
*Giulio Caccini, ''Le nuove musiche'', tr. John Playford and Oliver Strunk, in Source Readings in Music History. New York, W.W. Norton & Co., 1950.
=== Ligazóns externas ===
* [http://imslp.org/wiki/Category:Caccini,_Giulio Partituras de Giulio Caccini] en [[International Music Score Library Project]] (IMSLP)
* [http://www3.cpdl.org/wiki/index.php/Giulio_Caccini Partituras de Giulio Caccini] en [[Choral Public Domain Library]] (ChoralWiki)
{{ORDENAR:Caccini, Giulio}}
| |||