Montes Zagros: Diferenzas entre revisións

Os '''Montes Zagros''' (en persa رشته‌كوه‌های زاگرس} ''Kuhha-ye Zāgros'') é unha cadea montañosa que se extendeestende desde o [[Cáucaso]] até o [[Golfo Pérsico]], cunha orientación xeral noroeste-sulestesueste.

Os Zagros esténdense, cunha lonxitude aproximada de 1.500 km, desde a rexión do [[Curdistán]], nas inmediacións do Cáucaso, seguindo a liña da fronteira [[Irán|irano]]-[[Iraq|iraquí]] até o [[Estreito de Ormuz]], onde o Golfo Pérsico a penasapenas acada unha anchura de 50 km. O cordal mantense practicamente paralelo ao curso do [[Río Tigris|Tigris]], do que dista entre uns 50 a 100 km. A súa anchura máxima oscila entre 200 e 300 km. Ocupan unha área de aproximadamente 533.500 km2, da cal, máis ou menos, un 83 % pertence a Irán e un 17 % a Iraq.

Os Montes Zagros xogaron un papel decisivo na [[Revolución Neolítica]]. Aquí, en alturas entre os 700 e os 1.500 m, medraban, e medran, de forma espontánea as variedades salvaxes dos cereais ([[trigo]], [[cebada]]) e dalgunasdalgúns legumes ([[lentella]]s, [[chícharo]]s) que logo foron domesticados polos humanos arredor do X e IX milenio a.n.e., en outeiros, ladeiras e planaltos de altura algo inferior, e onde se daban as condicións de pluviosidade, con choivas de inverno e primavera, apropiadas para as variedades que comezaron a ser cultivadas, Do mesmo xeito había as variedades salvaxes de [[Capra|cabras]] (''Capra higrus aegragus'') - exceptuado o can a primeira especie animal que foi amansada -, ovellas (''Ovis orientalis''), asno, e outros, que foron domesticados. O xacementositio arqueolóxico de [[Shanidar]] ostenta aínda a primacía cronolóxica do descubrimento da agricultura. Outros primixenios xacementosrestos neolíticos como [[Ali Kosh]], [[Ganj-i Dareh]], [[Jarmo]], [[Tepe Asyab]], [[Tepe Sarab]], etc., sitos nos Zagros indican que este foi un dos centros no que se efectuou o paso dunha economía recolectora a outra produtora.