Gándaras de Budiño: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Substitución automática de texto (-|thumb| +|miniatura| & -|thumbnail| +|miniatura|)
Lameiro (conversa | contribucións)
corrixo
Liña 5:
As '''Gándaras de Budiño''' son un [[ecosistema]] natural consistente nun conxunto de [[lagoa]]s, [[balseiro]]s e [[regato]]s no curso do [[río Louro]] preto da localidade do [[O Porriño|Porriño]] e do [[parque natural]] do [[Monte Aloia]]. Constitúen a maior extensión de lagoas de [[Galiza]] e o ecosistema acuático de augas continentais máis variado.
 
Esta [[zona húmida]] formouse coa [[colmatación]] de antigas lagoas que se converteron en zonas [[pantano]]sas. O terreo afundiuse debido á aparición de varias fracturas [[tectónica]]s; a [[bacía]] encheuse con [[sedimento]]s da inundación do [[río Miño]], que deixou [[grava]]s e [[area]]s. Polo leste, o río Louro serpea entre dous conxuntos [[granito|graníticos]], o [[Penedo Corucho]] e o [[Faro de Budiño]], este último recuberto de grandes [[cristal|cristais]] de [[cuarzo]]. Polo oeste érguese a [[Serra do Galiñeiro]], con máis de 700 m. de altitude.
 
==Arqueoloxía==
Nas Gándaras de Budiño atopouse unha estación do [[Paleolítico inferior]] en [[1961]]. O descubridor foi o francés [[Henri Noon]], que realizaba unhas investigacións [[xeomorfoloxía|xeomorfolóxicas]]. [[Emiliano Aguirre]] investigouna en [[1963]] e Henri Noon publicou os seus resultados en [[1966]], co que este foi o primeiro xacementoasentamento paleolítico de Galiza con referencias [[estratigrafía|estratigráficas]]. Tamén investigaron [[Xosé María Álvarez Blázquez]], e D. Collins nos anos 60, Mª D. Echaide nos anos 70, Vidal Encinas nos 80 e Mª L. Pérez Rodríguez e D. Cerqueiro Landín nos anos 90.
 
Existen cinco niveis arqueolóxicos, sendo no quinto no que se atoparon útiles, clasificados como [[achelense]]s ou [[camposanquiense]]s, e correspondentes a un depósito do [[Plistoceno medio]]. O [[carbono 14]] indica unha datación entre o 26700 [[BP]]A.C e o 180000 BPA.C. e a estratigrafía corresponde ao [[Würm]] I local, que equivale aos Würm I e II europeos.
Nas Gándaras de Budiño atopouse unha estación do [[Paleolítico inferior]] en [[1961]]. O descubridor foi o francés [[Henri Noon]], que realizaba unhas investigacións [[xeomorfoloxía|xeomorfolóxicas]]. [[Emiliano Aguirre]] investigouna en [[1963]] e Henri Noon publicou os seus resultados en [[1966]], co que este foi o primeiro xacemento paleolítico de Galiza con referencias [[estratigrafía|estratigráficas]]. Tamén investigaron [[Xosé María Álvarez Blázquez]], e D. Collins nos anos 60, Mª D. Echaide nos anos 70, Vidal Encinas nos 80 e Mª L. Pérez Rodríguez e D. Cerqueiro Landín nos anos 90.
 
Existen cinco niveis arqueolóxicos, sendo no quinto no que se atoparon útiles, clasificados como [[achelense]]s ou [[camposanquiense]]s, e correspondentes a un depósito do [[Plistoceno medio]]. O [[carbono 14]] indica unha datación entre o 26700 [[BP]] e o 180000 BP e a estratigrafía corresponde ao [[Würm]] I local, que equivale aos Würm I e II europeos.
 
Os materiais utilizados para a fabricación dos útiles son o [[cuarzo]] e a [[cuarcita]] (nunha proporción mínima o [[cristal de rocha]]), téndose destinado cada tipo de cuarzo a un útil distinto.