Factor Nod: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 6:
Os factrores Nod quimicamente son lipoquitooligosacáridos (LCOs) que constan dun esqueleto oligomérico de [[quitina]] acilada con varias substitucións de [[grupo funcional|grupos funcionais]] en residuos terminais ou non terminais. O número de moléculas de [[N-acetilglicosamina]] varía nos distintos factores Nod coñecidos; porén, xeralmente a lonxitude do esqueleto de quitina é de 3 a 5 unidades. A estrutura química exacta do factor Nod que a planta ten que recoñecer varía dunha especie bacteriana a outra e é a base da especificidade [[simbiose|simbionte]]-[[hóspede]]. Os factores Nod son recoñecidos por un tipo específico de [[quinase]]s receptoras de membrana que teñen o dominio proteico [[LysM]] (motivo [[lisina]]) nas súas porcións extracelulares. As dúas quinases receptoras LysM ([[NFR1]] e [[NFR5]]) que parecen constituír o receptor do factor Nod foron illadas primeiro na leguminosa utilizada como [[organismo modelo]] ''[[Lotus japonicus]]'' en 2003. Actualmente foron illados tamén da [[soia]] e de ''[[Medicago truncatula]]''. O NFR5 carece do clásico bucle de activación no [[dominio quinase]]. O xene ''NFR5'' carece de [[intrón]]s.
Os xenes Nod codifican unhas 25 proteínas requiridas para a síntese bacteriana e exportación do factor Nod <ref name=Gage/>. A expresión
É interesante que polo menos tres xenes da planta que son estimulados polos factores Nod están tamén implicados na [[simbiose]] das [[micorriza arbuscular|micorrizas arbusculares]] (que penetran en células corticais da planta). <ref>B. Oláh, C. Brière, G. Bécard, J. Dénarié and C.Gough (2005). ''Nod factors and a diffusible factor from arbuscular mycorrhizal fungi stimulate lateral root formation in Medicago truncatula via the DMI1/DMI2 signalling pathway.'' Plant J. 44:195–207</ref> A adición de certos factores Nod potencia a colonización por micorrizas arbusculares, o que indica que estas dúas simbioses poden ter algúns mecanismos comúns.
|