Revisión como estaba o 6 de setembro de 2012 ás 11:08 editar Xas (conversa \| contribucións) 110.296 edicións completo info ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 6 de setembro de 2012 ás 15:47 editar desfacer Xas (conversa \| contribucións) 110.296 edicións completo info Edición máis nova →
Liña 4: Fillo do [[notario]] [[Domingo Manuel Romero]] e de [[Rita García Mariño]], en 1837 conseguiu o título de Bachiller en [[Filosofía]] e en 1843 licenciouse en [[Dereito]]. Romero Ortiz participou na Academia Literaria de Santiago durante os seus anos de estudante. Fundou con [[José Rúa Figueroa]] o periódico satírico de literatura e costumes ''[[Santiago y a ellos]]'', que axiña foi prohibido. Máis tarde, xunto con Rúa Figueroa e [[Antolín Faraldo ~~Asorey~~]], foi editor da revista ''[[El Porvenir (1845)\|El Porvenir]]'', dirixida por Faraldo. Foi elixido deputado polo distrito da Coruña en [[1854]], polo de Noia en [[1858]], polo de Benisa ([[Provincia de Alacant\|Alacant]] e Noia en [[1863.]] (o 20 de abril de 1864 optou por Noia), volveu ser elixido por Noia en 1864, en 1865 por Alcoi e Santiago de Compostela (correspondeulle representar a Compostela mediante sorteo); outra vez por Alcoi e Santiago en 1869 (optou de novo por Compostela). Volveu ser elixido por Noia en 1871, volvendo ser reelixido polo mesmo distrito ata 1884. Foi Ministro de Graza e Xustiza (de 8-10-1868 a 22-2-1869 e de 25-2-1869 a 18-6-1869). O 13 de marzo de 1878 foi nomeado ministro de Ultramar, cargo que desempeñou con Zabala e con Sagasta. Foi un destacado [[masón]], que acadou o grao de [[Soberano Gran Comendador]] do Supremo Consello en 1882. ==Véxase tamén==

Antonio Romero Ortiz: Diferenzas entre revisións