Isabel Ríos: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xas (conversa | contribucións)
engado fonte
Xas (conversa | contribucións)
remato edición
Liña 1:
{{En uso}}
'''Isabel Ríos Lazcano''', nada o en [[Curtis]] [[12 de xullo]] de [[1907]] e finada en [[Madrid]] o [[17 de xuño]] de [[1997]], foi unha sindicalista e guerrilleira galega.
 
==Traxectoria==
Á idade de 7 anos comezaComezou os seus estudos primarios cunha mestra dunhada aldea veciña,de Pedrouzos. RealizouFixo varios intentos de exame por libre na titulación de Perito Mercantil, até que se presentapresentou a unhas oposicións para Facenda, nas que conseguiu unha praza na Subdelegación de [[Xixón]].
 
Antes de partir ao seu destino laboral coñeceu a [[Manuel Calvelo López]], que se atopaba veraneando en Curtis, con quen casou o 7 de xullo de 1929. Marcharon a Los Llanos (na illa de La Palma) onde Manuel exerceu a súa profesión de médico.
Antes de partir ao seu destino laboral coñece a Calvelo, quen se atopaba veraneando en Curtis. Cóntanos Isabel: "Calvelo rematou a súa carreira de Medicina dous meses máis tarde do debido, a causa dunha folga dos estudantes contra a ditadura do xeneral Primo de Rivera. O 29 de xuño de 1929 veu a Curtis e díxome: Pinti, ¿casamos e ímonos a Canarias? -Bueno, casemos!-, e o sete de xullo estabamos casados... alí estivemos dous felices anos vivindo en Los Llanos (illa de La Palma). O primeiro ano, Calvelo dedicouse única e exclusivamente á súa profesión. O segundo, proclamada a República con gran entusiasmo en toda España, espertou na xente un grande interese pola política. Calvelo sacou tempo non sei de onde, pois o seu traballo profesional era enorme, e organizou o Partido Socialista e dous sindicatos de tabaqueiros...".
 
En [[1932]] o matrimonio Calvelo Ríos trasladouse a Curtis para ter o primeiro fillo; ese mesmo ano a familia múdasemudouse a Madrid co obxectivo de irse posteriormentemarchar a Alemaña para que o seu maridoManuel fixera o doutoramento. Coa chegada de [[Hitler]] ao poder, Calvelo e Isabel deciden quedar en Madrid, onde elManuel traballabatraballou como profesor adxunto na Cátedra de Patoloxía do profesor [[Roberto NovoaNóvoa Santos]].
 
En 1934 Isabel afíliaseafiliouse ao [[Partido Comunista de España|Partido Comunista]] e, aproveitando unha das tantas viaxes que realizaviaxe a Curtis, organizaorganizou alí a primeira célula. Despois de traballar en Madrid, Isabel foi trasladada a [[Lugo]], a onde ía todos os días dende Curtis.
 
OLogo da [[sublevación do 18 de xullo ade noticia1936]], dafoi sublevacióndetida vaico tomandoseu corpo.home Oo 5 de agosto a parella Calvelo Ríos é detida e trasladadatrasladados a Curtis. Ao día seguinte foron levados ao cárcere de Santiago. AlíO descobren que foran fusilados Ánxel Casal, Camilo Díaz e outros moitos militantes19 de todosdecembro os partidos. Despois de varios meses,celébrase o 19Consello de decembroguerra asque autoridadescondena facciosas realizan unha farsa xudicial condenando oao matrimonio á pena de morte.
 
OA díaexecución 24da sentencia estaba todo listoprevista para o fusilamentodía 24, pero as autoridades postergárono para o 31 de decembro. O día 30 os dous condenados aproveitan os últimos minutos das súas vidas para falar: "Durante as tres últimas horas da súa vida, charlamos das nosas cousas, da nosa vida en común, do noso amor, dos nosos problemas. Charlamos a través do asexadoiro cos compañeiros que seguirían o mesmo camiño en días sucesivos...". Esa mesma noite, cando a súa cela era pechada, os funcionarios da prisión comunícanllecomunicáronlle que lle conmutaran a pena. O 31 de decembro de 1936, pouco antes da hora en que ía ser fusilada, as autoridades conmútanlle a pena pola de reclusión perpetua, mentres que Manuel Calvelo erafoi fusilado ese mesmo día co orgullo de morrer por unha causa xusta.
 
Isabel Ríos percorrerá distintos cárcerespercorreu durante sete anos: as cadeas de Santiago, Saturrarán e Betanzos, e seráfoi posta en liberdade condicional en [[1943]].
 
En [[1946]] trasládasetrasladouse a vivir á cidade da Coruña, na rúa Riego de Agua. O acoso policial era incesante e Isabel decidedecidiu marchar a Bos Aires, onde tentiña familia, para deixar os seus fillos ao seu coidado e ela voltarvolver a Galicia para incorporarse á guerrilla. O 18 de xullo embarcou cos seus fillos rumbo a Río da Prata. No seu desexo estaba que os seus fillos puidesen trasladarse desde a Arxentina até a Unión Soviética para que puideran estudar. Pero a realidade foi moi distinta, Isabel e os seus fillos tardaron moito tempo en atopar o vínculo co Partido Español e cando o conseguiron non foi o esperado. Aínda así reiniciouReiniciou a súa militancia comunista no seo da emigración. Incorporouse á [[Federación de Sociedades GalegasGallegas Agrarias y Culturales|Federación de Sociedades Gallegas]], onde participou na comisión feminina e na de cultura. Por aqueles anos a incidencia dos comunistas nesta asociación era moi grande. Intelectuais galeguistas da valía de Arturo Cuadrado, Ramón de Valenzuela, Eduardo Blanco Amor, Mariví Villaverde e Luís Seoane estaban dentro desa órbita política. Logo sumaríase, entre outros, Lorenzo Varela.
 
NosA principios dos anos 60 cos cambios producidos en China, Isabel e un grupo de comunistas comezan a ter diferenzas ideolóxicas co partido que comandaba Carrillo. Nesta etapa política este dirixente comunista propiciara o desmantelamento da resistencia guerrilleira[[PCE]] e falabafinalmente da Unión Nacional. Íanse cultivando dentro do partido os xermes que anos despois desembocarían no eurocomunismo. As disidencias irán enfoi aumentoexpulsada atéxunto quecon sonoutros expulsadosmilitantes por seren considerados "fraccionistas". En [[1966]] debido ao golpe militar de Onganía, o seu fillo deRoberto IsabelCalvelo Ríos trasládasetrasladouse a Chile e ela séguelle os pasosseguiuno. Roberto Calvelo foifora contratado polo Ministerio de Educación destede país.chile Ene en 1971 pasou a ser consultor da FAO. En [[1973 volve outra vez ao exilio,]] o golpe de Pinochet obrígaavolve alevala saíroutra rapidamentevez desteao país eexilio trasládasetrasladándose a [[Perú]]. En [[1975]] o seu fillo ManoloManuel invítaainvitouna a pasar unhas vacacións ao estado español; chega uns días antes da morte de Franco. Esta visita pasaría a ser permanente, xa que ao pouco de chegar consegueconseguiu reincorporarse no seu posto laboral no Ministerio de Facenda e establéceseestableceuse en [[Madrid. "Non me levou á loita ambición ningunha, mellor dito, levoume unha ambición inmensa, a de querer achegar o meu gran de area á transformación dunha sociedade inxusta, deshumanizada, cruel, noutra máis xusta que abarcase a todos os seres e na que todos atopasen a posibilidade de vivir a nivel humano..."]].
 
==Véxase tamén==
===Bibliografía===
*{{Cita libro |título= Testimonio de la Guerra Civil|nome= Isabel|apelidos= Ríos|ligazónautor= |coautores= |ano= 1998|editor= Ediciós do Castro|localización= Sada|isbn= 84-7492-294-1|páxina= |páxinas= |dataacceso=4 de xullo de 2012 |url=}}
 
===Ligazóns externas===
*[http://www.culturagalega.org/album/detalle.php?id=47 Biografía no Álbum de mulleres]
Liña 29 ⟶ 31:
{{DEFAULTSORT:Rios Lazcano, Isabel}}
[[Categoría:Sindicalistas]]
[[Categoría:Exilio galego]]
[[Categoría:Galegos de Arxentina]]
[[Categoría:Galegos de Chile]]
[[Categoría:Nados en Curtis]]