Áiax o Grande: Diferenzas entre revisións

'''Áiax I''' (en [[grego antigo]] Αἴας ''Aías'', ‘da [[terra]]’) fillo de [[Telamón]] (Τελαμώνιος ''Telamốnios''), rei de [[illa de Salamina|Salamina]], é un lendario [[heroe]] da [[mitoloxía grega]]. Para distinguilo de [[Áiax o Menor|Áiax, fillo de Oileo]], era coñecido como '''Áiax o Grande''', '''Gran Áiax''' ou '''Telamonio Áiax'''. Valeroso guerreiro, o máis forte despois do seu curmán [[Aquiles]], embarcouse á mítica [[Guerra de Troia]] ó mando de doce navíos salamitos, acompañado do seu irmán [[Teucro]]. Fillos seus foron [[Eurísaces]] e [[Fileo]], o primeiro ancestroantergo da familia [[Atenas|ateniense]] dos [[Filaidas]].

Na ''[[Ilíada]]'' de [[Homero]] descríbeselle como un guerreiro de gran estatura e forza colosal, testarudoteimudo e de inmenso escudo que por si mesmo é un antemural das [[falanxe]]s, segundo en destreza e valentía na batalla unicamente por detrás de Aquiles. Non foi ferido en ningunha das batallas relatadas na ''Ilíada'', e é o único personaxe de importancia na obra que non recibiu axuda por parte de ningún dos deuses gregos. Ó igual que Aquiles foi soterrado polo [[centauro]] [[Quirón]]. Áiax foi un dos reis máis importantes no campo de batalla, pero non tan sabio como [[Néstor]], [[Idomeneo]] ou [[Menesteo]], nin tan hábil como [[Diomedes]], [[Odiseo]] ou [[Palamedes]]. Mandaba o seu exército levando unha gran hacha de guerra e un enorme escudo, acompañado sempre polo seu irmán Teucro.

Durante a guerra de [[Troia]] loitou contra [[HéitorHeitor]] en dúas ocasións. A primeira foi nun duelo que durou todo un día sen que houbese vencedor. A segunda foi durante unha incursión dos troianos no campamento dos aqueos, onde ambos pelexaron nos barcos gregos. Áiax case matou a Héctor arroxándolle unha pedra maior que o propio príncipe troiano. Ámbolos dous encontros tiveron lugar cando Aquiles abandonara o campo de batalla debido ó seu enfado con [[Agamenón]].

Cando [[Patroclo]] morreu a mans de HéitorHeitor, os troianos intentaron facerse co seu corpo e alimentar con el ós cans, pero Áiax loitou contra eles protexendo o cadáver e devolvéndoo ó campamento grego e a Aquiles.

Algo máis tarde na historia, cando Aquiles morre tras ser alcanzado por unha frecha de [[Paris]], Áiax e Odiseo pelexan por recuperar o corpo do heroe grego e soterralo xunto ó do seu amigo Patroclo. Tralo funeral ámbolos dous heroes gregos reclaman a armadura de Aquiles como recompensa polos seus esforzos. Tras unha disputa de enxeño ou tal vez porque Agamenón aborrecía a casta de [[Éaco]], Odiseo recibiu a armadura e Áiax furioso caeu ó chan exhausto. Ó erguerse, faino tolo de furia e no seu delirio confunde un rabaño de ovellas cos líderes aqueos, Odiseo e Agamenón, matando a tódolos animais. Ó espertar da súa loucura vese rodeado de sangue e decide quitarse a vida antes que vivir na vergoña e a deshonra. Para facelo utiliza a espada de HéitorHeitor, que este lle concedera como un regalo de honra tralo seu primeiro duelo (''[[A Odisea]]'', xi. 541).