Igrexa de San Pedro de Ansemil: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:San Pedro de Ansemil. Capela dos Deza fachada.JPG|miniatura|esquerda|250px|Fachada gótica da Capela dos Deza.]]

As orixes do mosteiro suponse que se remontan ao mandato do bispo [[Sisnando]], sendo nos seus inicios un mosteiro dúplice<ref>Conformado por relixiosos de ambos sexos.</ref>. Segundo [[Antonio López Ferreiro]] a súa orixe remontaríase ao [[século IX]] ou [[século X|X]].<ref>A. López Ferreiro. ''O niño de Pombas'', (1905). Santiago de compostela. Compostela.</ref>. O mesmo autor afirma que no [[século XII]] desapareceu a comunidade feminina, pero o mosteiro non deixou de citarse en diversos documentos, polo que considérase que continuou funcionando unha comunidade relixiosa pero quizais masculina en substitución da feminina. A comunidade feminina volveríase a integrar no [[século XIII]] ou principios do XIV.

Interpreta Bango Torviso que o templo ata o primeiro terzo do século XII debeu corresponderse ''"cunha primitiva estrutura basilical asturiana"''. Nese momento faríanse restauracións do primitivo edificio, principalmente na capela central e na fachada occidental ou principal. Cando a finais do século XIII ou principios do XIV volve a ser ocupada por unha comunidade feminina constrúese a capela funeraria dos Deza e a porta setentrional, así como o capitel con cabeza de asno e faciana humana da capela central. Considera este autor que esta igrexa como moitas outras do románico galego presenta a persistencia de moitas das formas do arte asturiano.

[[Ficheiro:San Pedro de Ansemil.Fachada occidental.JPG|miniatura|dereita|210px|Fachada occidental.]]

Na actualidade consérvanse dúas construcións: unha igrexa románica e acaroada ao seu muro sur unha capela gótica. A primeira foi o resultado da reforma dunha construción anterior perrománicaprerrománica, e debeu rematarse arredor do ano [[1171]].

A igrexa é de planta basilical de tres naves separadas por intercolumnios de arcos semicirculares peraltados e unha [[ábsida]] rectangular con dúas capelas engadidas. Cúbrese con tellado de madeira e as naves divídense en tramos por piares de sección cuadrangular no centro e adosados no do testeiro e en columna no muro occientaloccidental. Os piares son encapitelados por unha moldura de tenia e chaflán recto uns e outros en nacela. As basas cunha moldura en chaflán recto, e unha delas presenta unhas piñas.

O interior do templo está encalado na súa case totalidade. No muro occidental sobre a moderna ventá unha cabeza de carneiro reaproveitada polos construtores da reforma da fachada no século vinte. Nos laterais do mesmo muro as dúas saeterasseteiras ábrense con derrame interior en arco de medio punto.

O muro meridional presenta unha saeteraseteira a medio tapiar e un gran arco apuntado que comunica coa capela funeraria. As naves cóbrense de madeira, plana na central e a unha vertente nas laterais.

[[Ficheiro:San Pedro de Ansemil.Capela dos Deza Ventana.JPG|miniatura|esquerda|180px|Vano gótico da Capelacapela.]]

A ábsida lateral meridional ábrese cun arco triunfal de medio punto peraltado e dobrado apoiado sobre pilastras a modo de xambas. No interior cúbrese con bóveda de canón. A ábsida lateral setentrional aparece pechada por un murete cunha porta no centro. A bóveda desta ábsida arrinca apoiada nunha imposta a maior altura ca do arco trunfaltriunfal.

A ábsida central presenta un arco semicircular peraltado e dobrado sobre o que se atopa unha saeteraseteira con derrame interior. Cúbrese con bóveda de canón enlucida que descansa sobre o arco trunfaltriunfal e un arco toral que descansan en columnas entregas.

Os capiteis do arco trunfaltriunfal presenta motivos vexetais, dous tipos de grandes follas rematadas en espiral. Os fustes confórmanse por dous tambores de tamaño desigual. As basas son áticas co plinto redondeado e unha cabecina de lobo invertida no centro da escota e aos lados dúas pomas.

As columnas do arco toral son unha de características similares ás do arco trunfaltriunfal e a outra, a da esquerda, formada por unha basa cun plinto e catro toros estreitos superpostos en degradación e fuste partido en catro partes desiguais, No capitel follas alanceladas e nas caras estreitas unha faciana humana e unha cabeza de asno.

[[Ficheiro:San Pedro de Ansemil.Capitel1.JPG|miniatura|esquerda|225px|Capitel esquerdo da fachada occidental.]]

[[Ficheiro:San Pedro de Ansemil.Capitel2.JPG|miniatura|dereita|225px|Capitel dereito da fachada occidental.]]

A '''fachada occidental''' é plana, sen contrafortes e rematada cunha torre de principios do [[século XX]]<ref>Con total seguridade con posterioridade ao ano 1909, ano no que Enrique Campo fixo un debuxo da fachada onde se ve unha espadana de dúas troneiras cun carneiro, e en lugar da ventá rectangular actual unha saeteraseteira.</ref>. A ámbolos lados da porta ábrense dúas saeterasseteiras fronte as naves menores e unhas fiestras xeminadas de tempos de [[Afonso III de Asturias|Afonso III]], elementos reutilizados do primeiro templo. As arquivoltas descansan sobre dous pares de columnas con [[basa]]s áticas con algunhas alteracións, [[fuste]]s monolíticos, lisos e exentos. Os capiteis máis exteriores presentan motivos vexetais: grandes follas con vértices terminado en espiral a modo de volutas. Os capiteis interiores, o dereito representa dous leóns enfrontados e o esquerdo a un home vestido con túnica e calzado con [[borceguí]] sostendo nas mans sobre o peito un libro aberto. Fáltalle a cabeza. No mesmo capitel tralo home dúas cabezas humanas e aos lados dous homes espidos cunha man no muslo e outra nos xenitais.

Tampouco presentan [[contraforte]]s os muros laterais. O '''muro meridional''' apenas é visible catro metros por ter engadida a capela. No beirado presenta unha decoración con bolas no chaflán da cobixa, con canzorros de follas, cabeza de felino e outra de bóvido. Tamén se abre cunha saeteraseteira. O '''muro setentrional''' semella modificado. Carece de cornixa e de saeterasseteiras. Ábrese cunha porta alintelada, o lintel un enorme perpiaño presenta traballado un arco de medio punto e inscrito nel un arquiño pentalobulado (con arcos de ferradura) e no seu interior unha cruz grega.

O '''muro ocidental''' aparece prolongado por un conrafortecontraforte que se mellasemella engadido con posterioridade. Ábrese cunha pequena saeteraseteira. No piñón do muro un carneiro cunha cruz trebolada de brazos flexionados.

As ábsidas son rectangulares, sendo o central de maiores proporcións. As laterais cúbrensecóbrense a unha auga e a central a dúas. O muro do testeiro da ábsida central ábrese cunha seteira. No muro lateral setentrional un beiril de chafrán recto con canzorros con cabeza de bóvido, folla picuda con poma, unha gran cabeza humana cuxo copro só se representa coas extremidades inferiores encollidas, un posible felino e un canzorro cun gran baquetón no extremo superior. No muro lateral meridional presenta unha ventá rectangular moderna e unha cornixa similar á do oposto con canzorros que representan: un animal indeterminado, unha cabeza de bóvido, un canzorro de voluta, unha figura humana, un de tema irrecoñecible e unha cabeza de felino.

Na ábsida lateral setentrional, o muro do testeiro presenta unha pequena saeteraseteira e presenta por cornixa un beiril liso.