Juan de Mariana: Diferenzas entre revisións

 

'''Juan de Mariana''', coñecido como o '''Padre Mariana''', nado en [[Talavera de la Reina]] en [[1536]] e finado en [[Provincia de Toledo|Toledo]] o [[16 de febreiro]] de [[1624]], foi un [[xesuíta]], [[teólogo]] e [[historiador]] [[España|español]]. Xunto con [[Baltasar Gracián]] constitúe un exemplo representativo dos escritores da [[Compañía de Xesús]] no [[Século de Ouro]].

 

Acabou a súa formación sacerdotal no colexio xesuíta de [[Roma]] onde, a partir de 1561, foi un dos seus profesores, contando entre os seus alumnos ao futuro cardeal [[Roberto Belarmino|Belarmino]], que sería protector de [[Francisco Suárez]]. Logo foi enviado como profesor a [[Palermo]], en [[Sicilia]], e despois a [[París]], onde recibiu o grao de douctor e permaneceu cinco anos ensinando teoloxía sobre todo na Saint Barthélemy. Máis tarde estivo un tempo en [[Flandres]].

 

Tras caer enfermo a regresou a [[Toledo]] en [[1574]] onde, semirretirado, consagrouse á redacción dos seus libros. En 1578 recibiu a encarga de informar sobre a presunta heterodoxia da ''[[Biblia|Biblia políglota]]'', cuxa edición dirixía en [[Antuerpen]] [[Benito Arias Montano]], en particular na versión siríaca do [[Novo Testamento]]; o seu informe, que lle levou dous anos de estudo, foi favorábel. Isto valeulle tal reputación que, desde entón, se lle encomendaron outros traballos parecidos e igual de delicados, como a supervisión do ''Manual para a administración dos sacramentos'', a reelaboración das ''Actas'' dos Concilios diocesanos de Toledo de 1582 e a redacción do ''Índice expurgatorio'' de 1584.

 

== Obra ==

 

A independencia de xuízo dos seus escritos e o seu hipercriticismo ocasionáronlle graves disgustos co poderes civil e eclesiástico, aínda que só foi molestado en dúas ocasions.