Hidrófobo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 2:
[[Ficheiro:Dew 2.jpg|thumb|Gota de [[rosada]] sobre a superficie hidrofóbica da cutícula dunha folla.]]
[[Ficheiro:Drops I.jpg|thumb|Pingas de auga sobre a superficie hidrofóbica dunha folla.]]
En química un composto '''hidrófobo''' ou '''hidrofóbico''' (do grego medo ou odio á auga) é aquel que ten a propiedade de sernon poder establecer enlaces de hidróxeno coa auga, polo que é "repelido" (excluído) por unha masa de auga e non se mesturanmestura ou disolvendisolve nela. <ref>Aryeh Ben-Na'im ''Hydrophobic Interaction'' Plenum Press, New York, ISBN 0-306-40222-X</ref>
 
As moléculas hidrofóbicas son '''apolares''', é dicir son moléculas neutras, que non presentan grupos químicos polares (con algún átomo moi electronegativo), que orixinen cargas eléctricas parciais δ<sup>+</sup> e δ<sup>-</sup>. As longas cadeas hidrocoarbonadas dalgunhas moléculas son hidrófobas. As moléculas hidrófobas tenden a unirse a outras moléculas neutras e a solventes apolares. A auga sobre superficies hidrofóbicas presenta un elevado [[ángulo de contacto]].
Liña 8:
Exemplos de moléculas hidrofóbicas son os [[alcanos]] e os [[triglicéridos]] (aceites e graxas), e as substancias graxas en xeral. Utilízanse materiais hidrofóbicos para a eliminación de aceites da auga, os tratamentos paliativos dos derrames de petróleo, e para procesos de separación química que requiran separar compostos apolares dos polares.
 
Hidrófobo e '''lipófilo''' (ou '''lipofílico''') son termos que xeralmente se usan indistintamente, aínda que non son exactamente sinónimos, porque, se ben as substancias hidrófobas son case sempre lipófilas, hai excepcións, como as [[siliconas]] e [[fluorocarbono]]s, que son hidrófobas mais non lipófilas. Os lipófilos disólvense en lípidos.
 
Hai moléculas que teñen unha parte hidrófoba e outra hidrófila, como por exemplo, os [[fosfoglicéridos]], que reciben o nome de compostos [[anfipático]]s. Estes compostos forman facilmente [[micela]]s en disolución acuosa, as cales son esferas que teñen a parte hidrófila das moléculas no exterior e a hidrófoba no interior.
==Chemical background==
 
==Química==
According to [[thermodynamics]], matter seeks to be in a low-energy state, and bonding reduces chemical energy. Water is electrically polarized, and is able to form [[hydrogen bond]]s internally, which gives it many of its unique physical properties. But, since hydrophobes are not electrically polarized, and because they are unable to form hydrogen bonds, water repels hydrophobes, in favour of bonding with itself. It is this effect that causes the [[hydrophobic effect|hydrophobic interaction]]—which in itself is misleadingly named as the energetic force comes from the [[hydrophilic]] molecules.<ref>{{cite journal|last1=Goss|first1=Kai-Uwe|last2=Schwarzenbach|first2=René P.|title=Rules of Thumb for Assessing Equilibrium Partitioning of Organic Compounds: Successes and Pitfalls|journal=Journal of Chemical Education|volume=80|pages=450|year=2003|doi=10.1021/ed080p450|issue=4|bibcode = 2003JChEd..80..450G }}</ref> Thus the two immiscible phases (hydrophilic vs. hydrophobic) will change so that their corresponding interfacial area will be minimal. This effect can be visualized in the phenomenon called [[phase (matter)|phase]] separation.
 
De acordo coa [[termodinámica]], a materia procura estar nun estado de baixa enerxía, e os enlaces reducen a enerxía química. A auga é unha molécula [[dipolar]], xa que a gran [[electronegatividade]] do [[osíxeno]] retén con gran forza os electróns que comparte no [[enlace covalente]] co hidróxeno, creando unha febles cargas eléctricas, chamadas cargas parciais (δ), negativa sobre o osíxeno e positivas sobre os hidróxenos. isto fai que a molécula de auga se poida unir por [[ponte de hidróxeno|pontes de hidróxeno]] a moléculas ionizadas ou polares, e que as disolva con facilidade. Tamén forma pontes de hidróxeno con outras moléculas de auga, o que lle dá a auga as súas propiedades características.
 
Como as substancias hidrófobas non están polarizadas electricamente, non poden formar pontes de hidróxeno coa auga, polo que ao introducilos nunha masa de auga, as moléculas de auga escaparán da zona onde está a molécula hidrófoba, xa que se enlazarán con outras moléculas de auga das proximidades (que tamén teñen cargas eléctricas parciais). Na práctica é como se a auga "repelese" á molécula hidrófoba, aínda que o que está a facer é unirse consigo mesma.
As moléculas hidrofóbicas permanecen xuntas, xa que o sistema é máis estable así. Este efecto creado pola auga é a causa das [[interacción hidrofóbica|interaccións hidrofóbicas]], as cales, en realidade, están orixinadas pola forza enerxética das moléculas hidrofílicas (a auga).<ref>{{cite journal|last1=Goss|first1=Kai-Uwe|last2=Schwarzenbach|first2=René P.|title=Rules of Thumb for Assessing Equilibrium Partitioning of Organic Compounds: Successes and Pitfalls|journal=Journal of Chemical Education|volume=80|pages=450|year=2003|doi=10.1021/ed080p450|issue=4|bibcode = 2003JChEd..80..450G }}</ref> Por este motivo, dúas fases inmiscibles (hidrofílica e hidrofóbica) cambiarán ata que a a área de contacto entre ambas as dúas sexa a mínima. Este efecto pode visualizarse no fenómeno chamado separación de fase.
 
==Notas==