Mosaico fluído: Diferenzas entre revisións

Os primeiros traballos de microscopía electrónica da membrana foron interpretados como que as capas escuras aos electróns externos eran as capas proteicas, e a capa central clara eran os lípidos, pero despois, os traballos de J. D. Robertson e a súa teoría da "unidade de membrana" suxerían a idea de que todas as membranas estaban formadas por dúas capas lipídicas coas cabezas polares no exterior (bandas escuras) e as partes hidrófobas no centro (banda clara). A fluidez foi establecida posteriormente con experimentos como os de Mueller e Rudin con bicapas lipídicas artificiais e os Frye e Edidin con células híbridas, e , finalmente, co modelo de Singer e Nicolson, que explicaba a fluidez, formación de canles, interaccións das proteínas e outras características das membranas.

 

[[Ficheiro:Lipid bilayer section.gif|right|thumb|350px|Modelo que ilustra o constante movemento dos fosfolípidos nunha [[bicapa lipídica]] fluída.]]