Amado Garra: Diferenzas entre revisións

Foi unha das figuras máis destacadas do primeiro agrarismo galego, vinculado dende os seus primeiros anos públicos ao republicanismo histórico pontevedrés e aos líderes que protagonizaron osdos inicios do agrarismo. O seu nome comezou a soar como propagandista agrario a principios do século XX;, en 1903 ''[[El Grito del Pueblo]]'' informabainformou de que interviría como orador no mitin republicano da súa vila natal. En [[1907]] era xa un dos guías máis coñecidos do agrarismo pontevedrés; partidario. decididoPartidario de [[Solidaridad Gallega]], fundou e dirixiu o periódico ''[[El Tea]]'', a aventura periodística máis dilatada e importante do agrarismo históricode (1908-36)Ponteareas. Instalou o seu bufete en [[Vigo]] e a partir de entón interveu activamente, dende a primeira, nas asembleas agrarias, organizou gran número de sindicatos e sociedades agrarias de base parroquial e alcanzou gran notoriedade como orador e propagandista insubstituíble no redencionismo antiforal que coordinaba o [[Directorio de Teis]].

Tamén xogou un papel importante no relanzamento republicano en Ponteareas, Vigo e [[Ourense]], onde fundou e financiou ''[[Orense Nuevo]]'' (1910);. enEn 1911 encabezou unha esciciónescisión do republicanismo vigués que se incorporou á Conxunción Republicano-Socialista. O foco agrario e republicano de Vigo, que pronto pasaría a ser vangarda do agrarismo galego, aproximábase á campaña que Basilio Álvarez librou por entón. En 1914, Garra participou activamente nas eleccións defendendo, como avogado e propagandista, as candidaturas agrarias. Nestes anos, os máis combativos e creativos da súa vida de loitador republicano e agrarista, nos que animaanimou á constitución da Federación Agraria Provincial de Pontevedra, foi obxecto de diversas molestias por parte de autoridades e caciques, chegando a ser encarcerado en [[1917]] durante ono movemento represivo que desencadeou a folga xeral revolucionaria. En [[1918]] participou, como representante republicano, nos actos da Semana Vermella, conmemorativos do aniversario do triunfo bolchevique na Revolución Rusa. [[Castelao]] invitouno, unen ano máis tarde,1919 para colaborar no número extraordinario de ''[[El Sol]]'' e a esquerda de [[Redondela]] presentouno como candidato ás Cortes. Pero en [[1919]], cando presidiu o V Congreso Agrario Provincial, empezou a ser superado pola súa esquerda, ao ancorarse na defensa do antiforismo que avogaba pola redención de foros fronte á súa abolición (díxose que por intereses familiares), e iniciou entón unha viraxe cara ao galeguismo e ao obreirismo moderado.

Amigo de [[Fernando de los Ríos]], directivo do ateneo de Vigo, seguiu sendo unha figura destacada da política e, despois da [[ditadura de Primo de Rivera]], reapareceu como presidente do [[Partido Republicano de Vigo]]. Pero xogou un escaso papel na [[Segunda República Española|II República]] e mesmo desapareceu do escenario público.