Tradición oral

Defínese como tradición oral á forma de transmitir desde tempos anteriores a cultura, a experiencia e as tradicións dunha sociedade a través de relatos, cantos, oracións, lendas, fábulas, conxuros, mitos, contos, etc. Transmítese de pais a fillos, de xeración a xeración, chegando ata os nosos días, e ten como función primordial a de conservar os coñecementos ancestrais a través dos tempos. Dependendo do contexto os relatos poden ser antropomórficos, teogónicos, escatolóxicos, etc.

Desde épocas remotas no que o home comezou a comunicarse a través do fala, a oralidade foi fonte de trasmisión de coñecementos, ao ser o medio de comunicación máis rápido, fácil e utilizado. Esta forma de transmisión adoita distorsionar os feitos co paso dos anos, polo que estes relatos sofren variacións nos xeitos de contarse, perdendo ás veces o seu sentido inicial.

A tradición oral foi fonte de gran información para o coñecemento da historia e costumes de gran valor fronte aos que defenderon a historiografía como único método fiable de coñecemento da Historia e da vida.

Véxase tamén

• Folclore
• Lírica tradicional
• Historia oral
• Tradición apostólica