Sit tibi terra levis: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
nome en galego dunha obra traducida
Servando2 (conversa | contribucións)
arranxiños
Liña 1:
'''''Sit tibi terra levis''''' é unha [[locución]] [[latín|latina]], usada na [[Antiga Roma]] [[Cristianismo|precristianaprecristiá]] como [[epitafio]]. Evoca de forma poética o angoiro de pensar o peso da terra sepulcral oprimindo o corpo que xace baixo ela. Diríxese directamente á persoa difuntadefunta, implicando unha idea de [[trascendenciatranscendencia]].
 
Pode traducirse como "que a terra che sexa lixeira», e adoitaba abreviarse nas [[lápida]]s coas [[inicial|iniciais]] '''S·T·T·L'''. Documéntanse variantes como '''T·L·S''' («''terra levis sit''») ou '''S·E·T·L''' («''sit ei terra levis''»). Equivale ás locucións cristianascristiás máis modernas «''[[requiescat in pace]]''» (R.I.P.), ou, xa en [[lingua galega|galego]], «descanse en paz» (D.E.P.) ou «que en paz descanse» (Q.E.P.D.).
 
Esta locución aparece con frecuencia na literatura latina clásica, en múltiples variacións. Así, [[Tibulo]] (''Elexías'', 2, 4, 50): di ''«et bene discedens dicet placideque quiescas, terraque securae sit super ossa levis»'' («e marchando dirá: que descanses ben e con tranquilidade, e que a terra che sexa lixeira sobre os ósos, ben resgardada»).