A Pastoriza: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
{{en uso}} |
|||
Liña 1:
{{en uso}}
{{Concello info|
escudo= Escudo A Pastoriza.jpg|
Liña 51 ⟶ 53:
gastocapitalhab= |
}}
'''A Pastoriza''' é un concello da [[provincia de Lugo]], pertencente á [[comarca da Terra Chá]]. Segundo o [[IGE]] en [[2008]]: 3.631 habitantes <small>(3.726 no [[2006]], 3.787 no [[2005]], 3.856 no [[2004]], 3.911 no [[2003]])</small>. O seu xentilicio <small>(véxase no Galizionario)</small> é {{Dic|pastoricense}}.
==Demografía==
Evolución da poboación do concello
<timeline>
Liña 88 ⟶ 91:
bar:2001 from:0 till:3959 color:AE
bar:2007 from:0 till:3690 color:AF
</timeline>▼
==Historia==
Consérvanse numerosos [[castro (poboado)|poboados castrexos]], pero apenas se conservan restos da presenza romana e sueva, agás un ronsel antropomorfo romano sen inscrición algunha.
O ''[[Parochiale Suevorum]]'' fala da [[diocese de Britonia]], documento , e outros vestixios en As Coras (Reigosa), sendo o documento máis antigo o "Parroquial Suevo", composto entre 572 e 589, onde se nos fala da cristiandade britoniense.
▲</timeline>
Foi nos séculos V e VI, cando os habitantes das Illas Británicas foron obrigados a abandonar a súa patria ante o avance dos anglosaxons invasores. Unha boa parte dos fuxitivos refuxiáronse na Armónica (hoxe Bretaña), mentres outro continxente alcanzou o Noroeste peninsular, instalándose na zona montañosa que vai desde Ferrol ata Asturias. Algúns deles penetraron pola fouce marítima de Foz e do val do Masma, excedendo os montes que limitaban co actual municipio da Pastoriza co de Mondoñedo, para asentarse finalmente nunha ampla chaira, que a partir de entón foi coñecida como Britonia. Deste xeito, nun territorio amplo e pouco poboado establecéronse os fuxitivos, instalando o seu Monasterium Maxime. A invasión musulmá do século VII, que concentrou en Bretoña a numerosos bispos e xerarquías fuxidas ocasionou finalmente a destrución deste centro e a fuxida da poboación superviviente cara ao Norte (San Martiño de Mondoñedo e Oviedo, onde Alfonso II estableceu a partir de entón a sé episcopal).
Nos séculos seguintes, gran parte de Bretoña (actual Pastoriza) aparece como terra aforada polo cabildo mindoniense ou polos mosteiros de Meira e Lourenzá. A partir de entón, a historia componse de pequenas e imprecisas pinceladas, insuficientes para establecer unha historia lineal e sen lagoas. Únicamente, mencionar que no ano 1821 constituíuse como concello baixo o nome de Vián para pasar en 1840 a ter o seu actual denominación: A Pastoriza.
==Pastoricenses de sona==
| |||