Revisión como estaba o 18 de maio de 2010 ás 23:51 editar Retallo (conversa \| contribucións) 4 edicións →‎Historia ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 19 de maio de 2010 ás 00:40 editar desfacer Xoacas (conversa \| contribucións) 43.155 edicións m Arranxos menores Edición máis nova →
Liña 10: \|entidades = 11 }} '''San Martiño de Verducido''' é unha parroquia que se localiza no concello [[Provincia de Pontevedra\|pontevedrés]] deda [[A Lama\|A Lama]]. Segundo o padrón municipal de [[2004]] tiña 215 habitantes (121 mulleres e 94 homes), distribuídos en 11 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano [[1999]], cando tiña 216 habitantes. O seu código postal é o 36151. ==Historia== San Martiño de Verducido aparece citada con 63 parroquianos nas ''"Relaciones de vecindario mandadas por los corregidores, gobernadores, alcaldes y otras justicias, a petición de S.M., para el mejor repartimiento de los moriscos de Granada"'' (~~Decembro~~decembro de [[1570]]-~~Xullo~~xullo de [[1571]])~~"''~~. Segundo as ''"Respuestas Generales al Catastro de Ensenada"'', San Martiño de Verducido era unha freguesía de señorío do [[Duque de Soutomaior]], anexa á xurisdición de Soutomaior e suxeita á xustiza que o citado duque nomeaba. Situada no ~~norleste~~nordeste da antiga provincia de Tui, confinaba polo leste coa freguesía de [[Abelenda, Avión\|Santa Mariña de Abelenda]], polo sur coa de [[Barcia de Mera, Covelo\|San Martiño de Barcia de Mera]], polo oeste coa de [[Fornelos de Montes, Fornelos de Montes\|San Lourenzo de Fornelos]] e polo norte coa de [[Antas, A Lama\|Santiago de Antas]]. Despois dun longo proceso iniciado en [[1739]] na Laxe, en [[1785]] o bispo de Tui, Domingo Fernández Angulo, erexiu as parroquias de [[Xesta, A Lama\|San Bartolomeu de Xesta]], [[As Estacas, Fornelos de Montes\|Santa María das Estacas]] e [[A Laxe, Fornelos de Montes\|San Xosé da Laxe]], separándoas da matriz de Verducido.<br><br> O actual templo parroquial que data do [[século XVIII]], substituíu un outro edificio anterior do que, posibelmente, fican como únicas pegadas dúas imaxes de granito policromado, representando unha a San Bieito e a outra a unha Virxe co Menino no Colo. Esta segunda imaxe, actualmente na Sacristía e coñecida como ''"Santa da Fonte ou das Augas"'', é probabelmente unha virxe tardo-gótica na que xa agroman algunhas influencias da arte Flamenca. A imaxe presenta a Virxe coroada, ergueita, ofrecéndolle ao meniño Xesús, sentado no seu colo, unha pequena esfera coa man dereita (un símbolo da divindade, unha alegoría do mundo ou, sinxelamente, un froito). Destaca o longuísimo cabelo da Virxe caendo polos ombreiros e baixando case ata os cóbados. Este longo cabelo atópase, fora da [[Galiza]], no treito final do [[século XV]] e no primeiro tercio do [[século XVI]], naquelas obras de influencia flamenca, especialmente na pintura e nas tallas dos retablos. Posteriormente esta imaxe da Virxe, co cabelo tan longo, será habitual nas representacións de pintores españois da primeira metade do [[século XVII]] ([[Zurbarán]], [[Murillo]] e discípulos). As súas formas son arcaizantes, resolvéndose en base a figuras xeométricas e a repetición mecánica e, as veces, pouco afortunada de clichés (as ondas dos bordes dos grosos panos e os tubos de órgano que deseñan os pregues da roupa). As figuras, frontais e ríxidas, incapaces de romper o bloco no que foron esculpidas aplastanse dentro del, sen crear apenas espacio, xenerando esa inorganicidade do meniño, que mais que sentarse semella que quere pular dos brazos da nai. Atopámonos, quizais, perante unha escultura gótica, indubidablemente tardía, na que xa agroman con forza influxos flamencos. O actual templo parroquial que data do século XVIII, substituíu un outro edificio anterior do que, posibelmente, fican como únicas pegadas duas imaxes de granito policromado, representando unha a San Bieito e a outra a unha Virxe co Menino no Colo. <br> Esta segunda imaxe, actualmente na Sacristía e coñecida como ''"Santa da Fonte ou das Augas"'', é probabelmente unha virxe tardo-gótica na que xa agroman algunhas influencias da arte Flamenca.<br> A imaxe apresenta a Virxe coroada, ergueita, ofrecéndolle ao menino Xesús, sentado no seu colo, unha pequena esfera coa man dereita (un símbolo da divinidade, unha alegoría do mundo ou, sinxelamente, un froito). <br> Destaca o longuísimo cabelo da Virxe caendo polos ombreiros e baixando case ata os cóbados. Este longo cabelo atópase, fora da Galiza, no treito final do s. XV e no primeiro tercio do s. XVI, naquelas obras de influencia flamenca, especialmente na pintura e nas tallas dos retablos. Posteriormente esta imaxe da Virxe, co cabelo tan longo, será habitual nas representacións de pintores españois da primeira metade do XVII ( Zurbarán, Murillo e discípulos).<br> As suas formas son arcaizantes, resolvéndose en base a figuras xeométricas e a repetición mecánica e, as veces, pouco afortunada de clichés (as ondas dos bordes dos grosos panos e os tubos de órgano que deseñan os pliegues da roupa). As figuras, frontais e ríxidas, incapaces de romper o bloco no que foron esculpidas aplastanse dentro del, sen crear apenas espacio, xenerando esa inorganicidade do menino, que mais que sentarse semella que quere pular dos brazos da nai. No arco triunfal do templo parroquial podemos ler a seguinte ~~inscripción~~inscrición: "'''"ESTA OBRA HIZIERON LOS VEZINOS COMO PATROS IN SOLIDUN POR DERECHO LOCAL SIENDO ABAB D.FR.GARIDO HIJO DE VEZINO. AÑO DE 1776"'''". HáHai unha segunda ~~inscripción~~inscrición na varanda da fermosa torre do campanario de difícil lectura, mas da que parece poder ~~extrarse~~extraese a data de [[1790]] como a de finalización da torre.▼ ~~Atopamonos, quizais, perante unha escultura gótica, indubidablemente tardía, na que xa agroman con forza influxos flamencos.<br>~~ ▲No arco triunfal do templo parroquial podemos ler a seguinte inscripción: "'''ESTA OBRA HIZIERON LOS VEZINOS COMO PATROS IN SOLIDUN POR DERECHO LOCAL SIENDO ABAB D.FR.GARIDO HIJO DE VEZINO. AÑO DE 1776'''". Há unha segunda inscripción na varanda da fermosa torre do campanario de difícil lectura, mas da que parece poder extrarse a data de 1790 como a de finalización da torre. ==Lugares e Parroquias==

Verducido, A Lama: Diferenzas entre revisións