Revisión como estaba o 11 de xaneiro de 2010 ás 18:02 editar Robbot (conversa \| contribucións) 3.606 edicións m bot Modificado: sk:Byrokracia (organizačná štruktúra) ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 4 de febreiro de 2010 ás 17:51 editar desfacer AlberteBot (conversa \| contribucións) 2.237 edicións m Robot: Reemplazo automático de texto (-, etc + etc) Edición máis nova →
Liña 4: Unha burocracia hipoteticamente e en forma ideal constaría de varias capas de dirección ou acción, organizadas [[Xerarquía\|xerárquicamente]], ao nivel adecuado ou apropiado das cales dirixiríanse a toma de calquera decisión. Unha segunda característica das burocracias, particularmente das de goberno, é a contratación e alocación ou remoción de persoal (funcionarios) de acordo a criterios explícitos e relevante ao desempeño de funcións (é dicir, non está relacionada con asuntos persoais). Entre os exemplos das burocracias cotiás pódense contar as de [[hospital]]es, [[tribunal]]es, [[Igrexa (arquitectura)\|igrexas]], [[escola]]s, [[exército]] e as [[empresa]]s, tanto públicas como privadas. Por exemplo, nun hospital correspondelle ao director ou supervisor tomar decisións acerca da distribución xeral de recursos entre os departamentos. A cada médico xefe de departamento corresponden as decisións acerca de como alocar os recursos que lle foron designados polo director ou supervisor en relación á atención que o seu departamento ofrece ao público (número de empregados -médicos, enfermeiras...- e materiais -camas, quirófanos...-). A cada doutor ou enfermeira dentro deses departamentos corresponden as decisións acerca de atención aos pacientes que asistan, cos recursos dispoñibles no seu departamento tal e como foron organizados polo xefe do departamento, etc. Eses funcionarios (doutores, enfermeiras, etc.) son tanto contratados como promovidos ou despedidos en relación ás súas capacitación técnica e funcionamento en relación ás súas tarefas, e non porque sexan simpáticos, amigos ou parentes do director ou descendentes dalgunha familia especial. Por exemplo, tanto un médico como unha enfermeira xefe acceden aos seus cargos en relación aos cursos de especialización que fixerón e terminarón exitosamente como en relacion á súa experiencia. Na época moderna a burocracia asume o seu rol e importancia non só no desenvolvemento das funcións do Estado, senón tamén nas [[corporación\|corporacións]] e grandes empresas, [[capitalista]]s ou non, debido ao desenvolvemento e especialización do traballo que experimentaron estas; adóitase denominar a este tipo de burocracia nas empresas privadas ''burocracia corporativa'', termo que xeralmente se entende como referíndose ao conxunto dos empregados privados de maior [[xerarquía]] e especialistas en áreas como ''[[mercadotecnia]]'', publicidade, vendas, departamentos legais, [[administración]], [[relacións públicas]], etc. que detentan algún tipo de [[monopolio]] en certos coñecementos. Este sector "administrativo", é ademais un dos segmentos da sociedade de maior crecemento en poder económico e de decisión en moitos dos países do [[Primeiro Mundo]]. ==Definicións== Liña 20: Nunha carta -datada o 15 de xullo de 1765- un [[enciclopedista]] alemán, o barón Von Grimm, escribe: "O verdadeiro espírito das leis en Francia é o daquela burocracia da cal o falecido Sr. De Gournay queixábase tanto; aquí as oficinas, os funcionarios, secretarios, inspectores e intendentes non son nomeados nos seus postos para beneficiar o interese público, en realidade parecería que o interese público foi instaurado para que as oficinas poidan existir"<ref> Baron de Grimm and Diderot, Correspondence littéraire, philosophique et critique, 1753-69, 1813 edition, vol. 4, p. 146 & 508 - cited by Martin Albrow, Bureaucracy. London: Pall Mall Press, 1970, p. 16</ref> Con todo, a burocracia, entendida como a tentativa de establecer mecanismos e [[institución\|institucións]] coa intención de obter, centralizar e procesar [[información]] a fin de poder tomar decisións efectivas achega do futuro, é quizais tan antiga como a historia da [[civilización]] mesma. Exemplo diso é o [[escriba]], quen primeiro fixo a súa aparición e ascenso á prominencia en [[Sumeria]] -que moitos consideran a primeira civilización como tal, cun sistema de escritura tan complexo que se necesitaba un adestramento de longo prazo para poder empregalo-. Tanto entre os sumerios como os antigos exipcios os escríba chegaron a exercer un gran poder, dado que eran os únicos capaces de efectuar, acceder e controlar tanto os documentos como os cálculos necesarios para determinar colleitas esperadas, impostos, etc. Máis tarde, no [[imperio persa]], a habilidade dos escríba e a extensión do imperio mesmo permitiu a división do imperio en provincias dirixidas por funcionarios ([[sátrapa]]s) nomeados por e responsables ao emperador ([[Sah]]). Liña 42: * Os funcionarios non son propietarios dos recursos que utilizan no desempeño das súas funcións, pero son responsables polo uso de tales recursos. * Os ingresos en relación ao desempeño das funcións están estritamente separado de calquera outro. Igualmente en relación ao traballo. * As posicións e/ou funcións non pertencen nin poden ser apropiadas polos funcionarios (é dicir, non se poden herdar, transferir, etc., por decisión do funcionario). * As funcións desempéñanse -e chégase a decisións- sobre a base de documentos escritos. Liña 64: En xeral, para eses pensadores a burocracia tamén ten un rol negativo (por exemplo, Marx escribe: "En realidade, a burocracia como a organización civil do Estado oponse ao [[Estado social]] dos civís" <ref>É difícil traducir o xogo de palabras no orixinal alemán. Ver op cit "Nota a Parrafo 297"</ref>. Marx tamén describe á burocracia como "a república petrificada". Con todo, introducen unha diferenza interesante: a burocracia como instrumento do Estado e a burocracia como intrumento da [[sociedade civil]] (que tanto Marx como Engels conceptualizan -nas "corporacións" ou [[guilda]]s e [[gremio]]s- como a sociedade burguesa). Así pois, Marx suxire a burocracia como un dos elementos que posibilitaron, neste caso, a urxencia das institucións políticas da sociedade burguesa (a través do desenvolvemento das corporacións) e, máis en xeral, a posibilidade que a burocracia sexa un instrumento non estatal senón un o servizo dos actores da produción e a "sociedade civil" en xeral. Na concepción marxista a burocracia non contribúe á creación de riqueza, pero goberna (controla e organiza) tal produción apropiándose dunha porción dela a través de leis (impostos, licenzas, tributos, etc.). É entón, un custo social (ou custo aos produtores) pero é un custo que pode ser aceptable, na medida que fai posible manter o [[orde social]] e posibilita a expansión do produto común. O problema en relación á burocracia é entón, desde este punto de vista, non tanto se a burocracia pode ter un papel [[lexitimidade\|lexítimo]] na sociedade, senón cal é o custo dese papel, particularmente dado que as clases sociais (propietarios dos [[factores de produción]]: [[proletariado]], [[Burguesía\|capitalistas]], [[terratenente]]s, etc.) [[loita de clases\|están constantemente en disputa]] sobre a distribución do produto do proceso de produción (ver, por exemplo, «[[Explotación social]]»). Suxeriuse que Marx non profundou o estudo en relación ao papel xeral da burocracia, especialmente acerca da posibilidade que desprace do poder ás clases produtoras propiamente tales. Con todo, e con posterioridade (1851), [[Auguste Comte]] propón unha suxestión precisamente nese sentido (no seu "Système de Politique Positive", ver [[dirigismo]] ) asignando ao goberno o rol de conducir a acción individual ao obxectivo común. Para Comte ese goberno -alégase- seria necesariamente autoritario, en que a acción dese Estado baséase no descubrimento e aplicación de "leis naturais" polos administradores científico-técnicos. Para Comte os "sabios positivistas" teñen o papel principal de educar nun proceso que "dará a cada un o coñecemento necesario para comprender o seu lugar, o seu papel como "órgano da humanidade"" a través dun sistema que debe ser "preciso tanto acerca dos programas como acerca dos "cadros institucionais"; tendendo a limitar absolutamente a intervención da individualidade. .. (implementando de xeito rutineiro) a investigación administrativa, centralización uniformisante, reasignacion regular do persoal a fin de evitar relacións persoais, cursos de contido preciso e programas estritos, todo é planificado e anunciado por adiantado. <ref>Annie Petit: [http://www.cairn.info/article_p.php?IDE_ARTICLE=RHSH_008_0073 Lle prétendu positivisme d’Ernest Renan] paragrafo 126 - 147 (en frances no orixinal)</ref> Ese desprazamento de direccion politica por unha [[elite]] tecnico-burocratica chegou a ser, para algúns (ver, por exemplo, «[[Trotsky]]»), de maior importancia en tentativas posteriores de implementar a concepción marxista. (ver «[[Capitalismo de Estado]]»). Mais xeralmente, a proposta de Comte percivese como estando nas bases dos sistemas de administracion en Europa continental na segunda metade do século XIX.

Burocracia: Diferenzas entre revisións