Revisión como estaba o 22 de xullo de 2008 ás 01:03 editar BanjoBot (conversa \| contribucións) 67.216 edicións m Bot:Eliminando espazos nas cabeceiras ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 15 de setembro de 2009 ás 19:58 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.101 edicións formato Edición máis nova →
Liña 1: {{lingüística en progreso}} O lingüista [[funcionalismo\|funcionalista]] [[André Martinet]] considera que a característica que opón as [[lingua natural\|linguas naturais humanas]] ó resto de sistemas comunicativos é a organización en dous planos ou articulacións: A '''dupla articulación da linguaxe''' é a organización das [[lingua natural\|linguas naturais humanas]] en dous planos ou articulacións. Segundo o lingüista [[funcionalismo\|funcionalista]] [[André Martinet]], esta característica é o que opón estas [[lingua natural\|linguas naturais]] ó resto de sistemas comunicativos. Grazas á primeira articulación o enunciado (oral ou escrito) pode ser segmentado en unidades dotadas de [[sentido]]: [[oración]]s, [[frase]]s, [[sintagma]]s e, por último, [[monema]]s ([[lexema]]s e [[morfema]]s).▼ ▲GrazasMediante áa '''[[articulación do discurso]]''', ou '''primeira articulación''', o enunciado (oral ou escrito) pode ser segmentado en unidades dotadas de [[sentido]]: [[oración]]s, [[frase]]s, [[sintagma]]s e, por último, [[monema]]s ([[lexema]]s e [[morfema]]s). Grazas á segunda articulación os monemas poden ser segmentados en [[fonema]]s, xa desprovistos de sentido. AMediante ~~dupla~~a '''[[articulación\|articulación fonética]]''', ou '''segunda articulación''', os monemas poden ser segmentados en [[fonema]]s, xa desprovistos de sentido. Isto evita sobrecargar a memoria e economizar esforzos, xa que as unidades lingüísticas poden reutilizarse: con só unhas ducias de fonemas e as súas combinacións pódense formar miles de monemas que, arranxados diversamente, transmiten unha infinidade de [[mensaxe]]s. [[Walter Porzig]] afirma que a articulación é o procedemento que permite distinguir entre a linguaxe dos homes e a dos animais: a enunciación vocal humana é articulada porque se presta a unha división sistemática, por medio da cal chegamos a elementos sonoros significativos; e por outro lado, eses elementos existen porque a súa significación permanente asegura a súa individualidade e nolos fai recoñecer sempre iguais a si mesmos nas máis variadas circunstancias. ==~~Ver~~Véxase tamén== ===Outros artigos=== [[Articulación]] (fonética)▼ * [[Articulación ~~do discurso~~]] (fonética) ▲* [[Articulación do discurso]] ~~(fonética)~~ [[Categoría:Lingüística]]

Dupla articulación da linguaxe: Diferenzas entre revisións