Lírica: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición
Lameiro (conversa | contribucións)
algunhas correccións
Liña 1:
{{Lírica}}
 
A '''lírica''' ou '''xénero lírico''' é un xénero literario no que o autor quere expresar seus sentimentos e emocións respecto a un ente ou obxecto de inspiración.
 
Chámase lírica porque na antiga Grecia este xénero cantábase, e era acompañado por un instrumento chamado [[lira]]. A forma habitual de uso é o verso e a primeira persoa. O presente, pasado e futuro confúndense. Comunica as máis íntimas vivencias do home, o subxectivo, os estados anímicos e os estados amorosos.
== Contexto ==
Chámase lírica porque na antiga Grecia este xénero cantábase, e era acompañado por un instrumento chamado lira. A forma habitual de uso é o verso e a primeira persoa. O presente, pasado e futuro confúndense. Comunica as máis íntimas vivencias do home, o subxectivo, os estados anímicos e os estados amorosos.
 
Nun concepto máis amplo a lírica comprende ademáisademais da oda, a canción, a balada, a elexía, o soneto e incluso as pezas de teatro destinadas a ser cantadas, como as óperas e dramas líricos. NoNa lenguaxelinguaxe usual, sennon embargoobstante, designa casicase exclusivamente a oda que, segúnsegundo as formas que reviste toma os nomes de ''[[ditirambo]]'', ''[[himno]]'', ''[[cantata]]'', ''[[cántico]]'', etc. O xénero lírico non ten metro nin ritmo propios, é o poeta o que acudeacode a todos aqueles que lle parecen máis oportunos para expresar mellor os seus sentimientos.
 
== Historia ==
A lírica parece ser a forma máis antiga da poesía. Encontrámola nos ''Cánticos de Moisés'' e nos ''Salmos'' de David, nos antigos poemas da India e especialmente en ''Rig Veda''. Pasan como creadores lexendarios do xénero entre os griegosgregos [[Orfeo]], Lino, Museo e se atopan entre seus cultivadores históricos están [[Alceo]], [[Simónides]], [[Tirteo]], [[Safo]] ye [[Anacreonte]] que o aplicaron a asuntos máis distintos. Levárono ao teatro nos ''coros'' da súas traxedias [[Esquilo]], [[Sófocles]] ye [[Eurípides]]. [[Píndaro]] levouno á perfección nas súas ''odas olímpicas'' e ''píticas''. Entre os románsromanos sobresalironsobresaíron na lírica [[Horacio]] e [[Cátulo]]. Na Idade Media, inspirou cantos de ''[[Bardo (profesión)|bardos]]'' e ''[[trovador]]es'' e excepcionalmente de algúns ''troveros''. Nos tempos modernos distínguesedistínguense na lírica:
 
*en ''[[Alemaña'']], [[Schiller]] e [[Goethe]]
*en ''[[Italia'']], [[Petrarca]] e [[Torquato Tasso|Tasso]]
*en ''[[Chile'']], [[Pablo Neruda]], [[Gabriela Mistral]], [[Vicente Huidobro]] e [[Pablo de Rokha]]
*en ''[[Perú'']], [[César Vallejo]] e [[Blanca Varela]]
*en ''[[España'']], [[Fray Luis de León]], [[Herrera]], [[Rodrigo Caro]], [[Jorge Manrique]], [[Rioja]], [[Zorrilla]], [[José de Espronceda]], [[Núñez de Arce]], [[Jacinto Verdaguer]], [[Salvador Rueda]], [[Teodoro Llorente]], etc.
*en ''[[Francia'']], [[Ronsard]], [[Racine]], [[Andrés Chenier]], [[Alphonse de Lamartine|Lamartine]], [[Víctor Hugo]], [[Leconte de Lisle]] e Heredia
*en ''[[Inglaterra'']], [[Dryden]], [[lord Byron]], [[Shelley]], [[Robert Burns|Burns]]
*en ''[[Rusia'']] e ''[[Polonia'']], [[Puchkin]] y [[Mickievicz]]
 
Se ben entre os griegosgregos e os románsromanos cantábase a poesía lírica, en Roma nos pobos modernos separouse totalmente da música.
 
== Componentes do Lenguaxeda Líricolinguaxe lírica==
ElO xénero lírico caracterízase por ter a presenciapresenza dun:
*Falante lírico, o cal é o que expresa todos os sentimentos no poema respecto a un obxecto lírico
*O obxecto lírico é o ente, obxecto ou situación que provoca os sentimentos no poeta, os que son expresados polo falante lírico.
*O motivo lírico é o tema do cal trata a obra lírica.
*A actitude lírica é a forma na cal o falante lírico expresa as súas emocións. Esta clasifícase en 3 tipos:
**''Actitude enunciativa'': Caracterízasecaracterízase porque oa lenguaxelinguaxe empleadoempregada polo falante lírico representa unha narración de feitos que lle acontecen a un obxecto lírico. O falante intenta narrar os sentimentos que ten desa situación tratando de manter a obxectividade.
**''Actitude apostrófica ou apelativa'': Éé unha actitude lírica na cal o falante diríxese a outra persoa.
**''Actitude carmínica ou da canción'': Nestanesta o falante abre seu mundo interno, expresa todos os seus sentimentos, reflexiona acerca das súas sensibilidades personais.