Naceu o [[6 de abril]] de [[1928]] en [[Chicago]]. En [[1947]] ingresa na Escola de graduados da [[Universidade de Indiana]], onde traballaba , galardoado co [[Premio Nobel de Medicina|Premio Nobel de Fisiología ou Medicamento]] en [[1962]] (compartido ese ano con [[Maurice Wilkins]] e [[Francis Crick]]) polos seus descubrimentos acerca da estrutura molecular dos ácidos nucleicos e a súa importancia para a transferencia da información na materia viva. En maio de [[1950]], á idade de 22 anos, Watson completou o seu doutoramento en [[Zoología]]. Incorporouse á [[Universidade de Harvard]] en [[1955]]. Traballou xunto ao biofísico británico [[Francis Crick]] no Laboratorio [[Cavendish]], [[Universidade de Cambridge]] de [[1951]] ata [[1953]]. Tomando como basee os traballos realizados no laboratorio polo biofísico británico Maurice Wilkins, Watson e Crick desentrañaron a estrutura en dobre hélice da molécula do ácido desoxirribonucleico ([[ADN]]). As investigacións proporcionaron os medios para comprender como se copia a información hereditaria. Posteriormente [[Arthur Kornberg]] achegou probas experimentais da exactitude do seu modelo. Como recoñecemento aos seus traballos sobre a molécula do ADN, Watson, Crick e Wilkins compartiron en [[1962]] o[[Premio Nobel de Medicina|Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicamento]]. En [[1968]] foi director do Laboratorio de [[Bioloxía Cuantitativa]] de Cold Spring Harbor, [[Nova York]]. Escribiu ''The Double Helix'' (''A dobre hélice'', 1968), historia do descubrimento da estrutura do ADN. Participou no proxecto [[Xenoma]] Humano nos Institutos Nacionais da Saúde.
