En princípio, as leis comezan a vigorar para lexislar sobre casos futuros, e non pasados. Así, a aplicación das leis debe observar tres límites, que teñen como obxectivo aumentar a seguranza xurídica da sociedade:
-* acto xurídico perfecto - é o que xa produciu efeitos segundo a lei vixente ó tempo en que se efectuou. Por exemplo: un contrato que seguiu regras dunha lei xa revogada, pero que produciu todos os seus efectos para os contratantes e contratados cando a lei antiga estaba en vigor, non pode ser contestado baixo unha lei posterior.
-* dereitos adquiridos - son aqueles cuxos titulares adquiriron cando unha lei anterior vixía. Por exemplo: se unha lei deu exención de [[imposto]] a algúns contribuintes, e outra posterior revogou esta exención, aqueles contribuintes beneficiados non poden ser cobrados con referencia ó periodo en que a lei anterior estaba en vigor.
-* cousa xulgada (caso xulgado) - decisión xudicial baixo o cal non cabe máis recurso, en especial cando é unha decisión que garante un dereito a unha persoa ou unha colectividade.<br>Todavía, cando se trata de unha decisión xudicial que aplica unha punición, en xeral nos países adoptase como regra que unha lei que reduza a pena de un crime beneficia o réoreo que estaba condemnado por unha lei anterior.
