'''Manuel Antonio Pérez Sánchez''', máis coñecido como '''Manoel Antonio''' ou '''Manuel Antonio''', nadonaceu en [[Rianxo]] o [[12 de xullo]] de [[1900]] e finado en [[Asados, Rianxo|Asados]] ([[Rianxo]]) o [[28 de xaneiro]] de [[1930]], foi un [[Poesía|poeta]] [[Galicia|galego]] en [[lingua galega]], o máximo representante do [[vangardas|movemento vangardista]] na literatura galega. Asistiu á [[II Asemblea Nacionalista]] en [[Santiago de Compostela|Compostela]] (1919), á [[III Asemblea Nacionalista|III]] en Vigo (1921) e á [[IV Asemblea Nacionalista|IV]] en Monforte<ref name="REBELDIA" /> (1922). Mantivo arreo fortes conviccións, intentando casar o [[anarquismo]] individualista co [[Independentismo galego|galeguismo independentista]]<ref>{{Cita publicación periódica |apelidos=Méndez Ferrín |nome=X.L. |data=16/4/2011|título=Os nobres vestixios: Manuel Antonio - No fondo dos espellos |revista=El Sábado - Faro de Vigo |número=704 }}</ref><ref>{{Cita web|título="A ideoloxía de Manuel Antonio é a do independentismo nacionalista, do arredismo"|url=https://www.nosdiario.gal/articulo/cultura/ideoloxia-manuel-antonio-do-independentismo-nacionalista-do-arredismo/20170726194539059964.html|xornal=Nós Diario|data=2017-07-29|data-acceso=1/9/2022|nome=R.|apelidos=Castro}}</ref> e chamou á defensa radical do monolingüismo<ref name=":1" /> en galego. En [[1922]] publicou, xunto a [[Álvaro Cebreiro]], o manifesto [[Vangardas|vangardista]] "[[Máis alá!]]", crítico coa literatura que consideraba retrógrada e propia doutras épocas. Participou no consello de redacción da revista ''[[Ronsel]]''.
En vida unicamente publicou o poemario ''[[De catro a catro]]'' (17 de marzo de [[1928]]), obra fundamental<ref name=":1">{{Cita libro|edición=2. ed |título=[[De Pondal a Novoneyra]] |editorial=Edicións Xerais de Galicia |data=1990 |lugar=Vigo |ISBN=84-7507-460-X |OCLC=64450729 |nome=X. L. |apelidos=Méndez Ferrín}}</ref> na [[lírica]] galega do [[século XX]]. Este libro foi concibido durante as súas travesías polo Atlántico e o Mediterráneo, como piloto de navío en prácticas no pailebote ''Constantino Candeira''. Escribiu tamén ''[[Con anacos do meu interior|Con anacos d´o meu interior]]'', ''[[Foulas]]'', ''[[Sempre e mais despois|Sempre e mais dispois]]'' e ''[[Viladomar]]'', publicados postumamente, en [[1972]], baixo o título ''Poesías I,''<ref name=":2" /> nunha edición de [[Domingo García-Sabell]].
