Ana Bolena: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breobot (conversa | contribucións)
m Reemplazos con Replacer: «cara arriba»
Breobot (conversa | contribucións)
m Reemplazos con Replacer: «en lugar de»
Liña 108:
Durante este período, Bolena tamén desempeñou un enorme papel na posición internacional de Inglaterra solidificando unha alianza con Francia. Estableceu unha excelente relación co [[embaixador]] francés, Gilles de la Pommeraie, que quedou cativado por ela. Coa súa axuda, preparou unha conferencia internacional en Calais no inverno de 1532, na cal Henrique esperaba gañar o apoio de [[Francisco I de Francia]] para o seu novo matrimonio.
 
Antes de ir a Calais, Henrique outorgoulle a Ana o marquesado de Pembroke, converténdoa na primeira plebea inglesa coñecida en converterse en nobre no seu propio dereito, pola creación, enno lugarcanto de por herdanza. A familia de Ana tamén sacou partido da relación; o seu pai, xa vizconde Rochford, foi nomeado o conde de Wiltshire e —por medio dun trato feito polo rei cos curmáns irlandeses de Ana, a familia Butle— conde de Ormonde. Grazas á intervención de Ana, a súa enviuvada irmá María recibiu unha pensión anual de 100[[Libra esterlina|£]], e o fillo de María, Henry Carey, recibiu a súa educación nun prestixioso mosteiro [[Orde do Císter|cisterciense]].
 
=== Matrimonio ===
Liña 149:
 
=== Execución ===
George e os outros acusados foron executados o 17 de maio. O señor e a señora Kingston, os encargados da Torre, relataron que Ana parecía moi feliz, e disposta a seguir a súa vida. Dise que ela comentara, cando lord Kingston tróuxolle as noticias de que o rei había conmutado a súa sentenza de incineración pola de decapitación, e contratara a un esgrimidor de Calais para a execución, enno lugarcanto de degolar a unha raíña coa machada común: "Non terá moito problema, xa que teño un pescozo pequeno. ¡Serei coñecida como A reine sans tête'' ['A raíña sen cabeza']!"
 
Viñeron a por Ana durante a mañá do 19 de maio para levala á "Torre Verde", onde debía permitírselle a dignidade dunha execución privada. O gobernador (''Constable'') da Torre escribiu dela: