Enlil
| Mesopotamia |
| Éufrates – Tigris |
| Cidades / Imperios |
| Sumeria: Uruk – Ur – Eridu |
| Kish – Lagash – Nippur |
| Imperio Acadio: Agadé |
| Babilonia – Isín – Larsa – Susa |
| Asiria: Asur – Nínive |
| Nuzi – Nimrud |
| Imperio Babilónico – Caldea – |
| Elam – Amorreos |
| Mitanni – Casitas |
| Cronoloxía |
| Reis sumerios |
| Reis de Asiria |
| Reis de Babilonia |
| Lingua |
| Escritura cuneiforme |
| Lingua sumeria – Acadio |
| Elamita |
| Mitoloxía |
| Gilgamesh – Marduk |
Enlil era o deus do aire na antiga Sumeria, fillo de Anu, foi escalando postos ata acadar o posto de seu pai a nivel práctico que non honorífico, converténdose no deus supremo do panteón babilónico clásico. Foi o deus patrón da cidade de Nippur[1]
Enlil aparece frecuentemente relacionado coa montaña , ten por emblema a tiara astada, é o deus que ten nas súas mans as táboas do destino e decide a sorte de cada un, incluso dos deuses. A súa esposa era a deusa Ninlile, tendo varias concubinas así como parellas ocasionais (tal e como relata a propia mitoloxía sumeria en relación a seu pai o deus Anu). A deusa Ninlil aparece xunto a seu home divino no relato mitolóxico o "Mito de Enlil e Ninlil", no cal o deus enxendrou a varios deuses baixo varias aparencias e de forma pintoresca [2] enxendrando aos deus lúa, Nanna, e lodo dous deuses ctónicos, Meslamtaea e Ninazu, que substituirían a seu pai no mundo inferior.