Elisabeth Nobiling
Olga Elisabeth Magda Henriette Nobiling nada o 9 de decembro de 1902 en São Vicente e finada o 5 de maio de 1975 en São Paulo, foi unha escultora, ceramista e gravadora brasileira.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de decembro de 1902 São Vicente, Brasil |
| Morte | 5 de maio de 1975 (72 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Brasil |
| Actividade | |
| Ocupación | escultora , ceramista , profesora universitaria |
| Empregador | Faculdade de Arquitetura e Urbanismo da Universidade de São Paulo (pt)  (1954–1956) Universidade de São Paulo |
Traxectoria editar
Estudou con Edwin Scharff e Klipech en Alemaña antes de regresar ao Brasil en 1934. Alí traballou con Victor Brecheret e incorporouse ao Grupo dos Sete.
A finais da década de 1940 foi profesora no Museu de Arte Moderna do Río de Xaneiro. En 1953 foi profesora na Facultade de Arquitectura e Urbanismo da Universidade de São Paulo. [1]
Participou na primeira e segunda Bienais de São Paulo en 1951 e 1953. [2]
Notas editar
- ↑ Elisabeth Nobiling. In: Enciclopédia Itaú Cultural de Arte e Cultura Brasileiras. São Paulo: Instituto Cultural Itaú, 2020. ISBN 978-85-7979-060-7
- ↑ Paulo, Bienal São. "Arquivo Bienal". arquivo.bienal.org.br. Consultado o 2022-02-07.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Elisabeth Nobiling  |
Bibliografía editar
- Perracini Milani, Fernanda (1982). Obra escultórica de Elisabeth Nobiling (1930-1950) (en portugués). São Paulo: USP-FAU.