Deir el-Medina (árabe exipcio: دير المدينة), ou Dayr al-Madīnah, é unha aldea obreira do antigo Exipto. que foi o fogar dos artesáns que traballaban nas tumbas do Val dos Reis durante as dinastías XVIII e XX do Novo Reino de Exipto no século XVI a.C. (ca. 1550 e 1080 a. C.)[1] O antigo nome do asentamento era Set maat ("Lugar da Verdade"), e os obreiros que vivían alí chamábanse "Servidores no Lugar da Verdade".[2] Durante a era cristiá, o templo de Hathor converteuse nunha igrexa da que procede o nome árabe exipcio Deir el-Medina ("Mosteiro da Cidade").[3]

Modelo:Xeografía políticaDeir el-Medina
دير المدينة (ar) Editar o valor em Wikidata
Imaxe

Localización
Mapa
 25°43′44″N 32°36′05″L / 25.728888888889, 32.601388888889Coordenadas: 25°43′44″N 32°36′05″L / 25.728888888889, 32.601388888889
EstadoExipto
GobernaciónLuxor (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Altitude109 m Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario

Ruínas da aldea

Na época en que a prensa mundial se concentraba no descubrimento de Howard Carter da Tumba de Tutankamón en 1922, un equipo dirixido por Bernard Bruyère comezou a escavar o xacemento.[4] Este traballo deu lugar a un dos relatos máis minuciosamente documentados da vida comunitaria no mundo antigo que abarca case catrocentos anos. Non existe un sitio comparable no que a organización, as interaccións sociais, as condicións de traballo e de vida dunha comunidade poidan ser estudadas con tanto detalle.[5]

O sitio está situado na marxe oeste do Nilo, cruzando o río desde o actual Luxor.[6] A aldea está situada nun pequeno anfiteatro natural, a pouca distancia do Val dos Reis ao norte, templos funerarios ao leste e ao sueste, co Val das Raíñas ao oeste.[7] É posible que a aldea fose construída á marxe da poboación máis ampla co fin de preservar o segredo en vista da natureza sensible do traballo realizado nas tumbas.[8]

Estatua da Tumba de Kha e Mérito (Museo de Turín)

Constitúen un exemplo temperán de planificación urbana: as vivendas, protexidas por un muro exterior, están dispostas en fileiras e dan a unha rúa central. A vivenda típica contiña entre catro e seis cuartos e unha ou dúas adegas. Arredor da aldea se atopan as tumbas dos funcionarios do estado.

Notas editar

  1. Oakes, p. 110
  2. Lesko, p. 7
  3. Bierbrier, p. 125
  4. "Os traballadores do faraón: como viviron os israelitas en Exipto", Leonard and Barbara Lesko, Biblical Archaeological Review, xan/feb 1999
  5. Cambridge Ancient History, p. 380
  6. Lesko p. 2
  7. Cambridge Ancient History, p. 379
  8. "Archaeologica: os sitios e tesouros culturais máis significativos do mundo" , Aedeen Cremin, p. 91, Frances Lincoln, 2007, ISBN 0-7112-2822-1

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar