Contracción de Lorentz

A contracción de Lorentz é, segundo a teoría da relatividade, a contracción do tamaño dun corpo a medida que a súa velocidade se achega a velocidades comparables coa da luz. Orixinalmente foi introducido por Hendrik Lorentz como unha forma de explicar a ausencia de resultados positivos no experimento de Michelson-Morley. Posteriormente foi deducido por Albert Einstein no contexto da relatividad especial. A contracción de Lorentz vén descrita pola seguinte expresión:

$L_{1}=L_{0}{\sqrt {1-\left({\frac {v}{c}}\right)^{2}}},$

onde L0 é a distancia medida por un observador estacionario e L1 é a distancia medida por un observador que se despraza a unha velocidade v sendo c a velocidade da luz.

A contracción de Lorentz tamén pode entenderse como o efecto da dilatación temporal e como o aumento da masa inercial dun corpo ou partícula.