Comunidade Xermanófona de Bélxica

A Comunidade Xermanófona de Bélxica (en alemán: Deutschsprachige Gemeinschaft Belgiens) é unha das tres comunidades lingüísticas de Bélxica, con competencias ós nove municipios do leste de Valonia, na provincia de Liexa, que formaron parte de Prusia até 1918. A capital é Eupen.

Modelo:Xeografía políticaComunidade Xermanófona de Bélxica
Ostbelgien (de) Editar o valor em Wikidata
Imaxe

Nomeado en referencia aEupen-Malmedy (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 50°25′N 6°16′L / 50.42, 6.27Coordenadas: 50°25′N 6°16′L / 50.42, 6.27
EstadoBélxica Editar o valor em Wikidata
CapitalEupen (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación75.222 Editar o valor em Wikidata (88,12 hab./km²)
Lingua oficiallingua alemá Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Parte de
Superficie853,65 km² Editar o valor em Wikidata
Creación1984 Editar o valor em Wikidata
Organización política
• Minister-President of the German-speaking Community (en) Traducir Editar o valor em WikidataOliver Paasch (pt) Traducir (2014–) Editar o valor em Wikidata
Órgano lexislativoParliament of the German-speaking Community (en) Traducir , (Escano: 25) Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario

Páxina webostbelgienlive.be Editar o valor em Wikidata

Non se debe confundir coas tres rexións federais nin coas catro rexións lingüísticas. A pesar do seu nome, a Comunidade Xermanófona de Bélxica é unha institución, e non un grupo de persoas. No seu territorio viven 70.400 dos 110.000 falantes de alemán de Bélxica.

Municipios da Comunidade Xermanófona editar

Administración editar

Componse dun Consello da Comunidade Xermanófona de 25 membros e un Deutschesprache Kulturat, de carácter princupalmente cultural, pero está previsto que nun futuro recibirá máis competencias. Polo de agora contan cunha emisora de radio, e en canto a escola, o ensino primario é principalmente en alemán, e o francés comeza a introducirse na secundaria. O principal xornal é Grenz Echo, publicado en Eupen.

Ligazóns externas editar