Carta a Filemón

A Carta a Filemón, a máis curta das cartas paulinas, é un breve escrito que o apóstolo Paulo lle dirixe a Filemón, un cristián adiñeirado, posiblemente bispo da igrexa de Colosas. Trátase dun dos libros do Novo Testamento cristián. A epístola, escrita por Paulo dende o cárcere (aínda que na primeira liña se menciona tamén a Timoteo de Éfeso), versa sobre o tema do perdón e a compaixón. Paulo non se identifica a si mesmo coma un apóstolo con autoridade, senón que se describe como "preso por Cristo Xesús", e chama a Timoteo "irmán"; así mesmo, apélase a Filemón como "querido amigo e colaborador".

Carta a Filemón
Título orixinal	Επιστολή προς Φιλήμονα
Autor/a	Paulo de Tarso
Xénero(s)	epístola
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Adóitase considerar esta carta como unha das obras que con certeza se poden atribuír a Paulo de Tarso. É a máis breve das cartas conservadas, cun total de 335 palabras no orixinal grego.

Composición

A Carta a Filemón foi escrita entre os anos 57 e 62 por Paulo de Tarso, namentres se atopaba encerrado na prisión de Cesarea Marítima ou, máis probablemente, en Roma; xa que logo, compúxose xunto coa Carta aos colosenses.

Autoría

A Carta a Filemón atribúese ao apóstolo Paulo, e esta atribución apenas foi disputada polos especialistas. Trátase dunha das cartas que con certeza foron escritas por Paulo de Tarso, xunto con outras seis. O cuestionamento máis importante da súa autenticidade provén dun grupo de eruditos alemáns do século XIX, coñecidos colectivamente como a escola de Tubinga. O seu líder, Ferdinand Christian Baur, só aceptou como xenuínas a Carta aos romanos, a primeira e segunda carta aos corintios, e mais a Carta aos gálatas. Segundo Baur, a Carta a Filemón ten un asunto "tan peculiar que levanta sospeitas", polo que concluíu que se trataba "dun conto destinado a transmitir unha idea cristiá". Porén, esta corrente non é aceptada polos especialistas actuais.

O versículo primeiro inclúe o nome de Timoteo xunto co de Paulo. Non obstante, isto non implica que aquel sexa coautor do texto, posto que o apóstolo adoitaba mencionar a outros ao comezo das súas misivas, en especial se tiñan relación co destinatario. Neste caso, Timoteo quizais coñecera a Filemón cando acompañaba a Paulo no seu labor misioneiro en Éfeso.

Contido

Onésimo, que a tradición cristiá identifica con Onésimo, bispo de Bizancio, cristián e escravo de Filemón, foxe da casa do seu amo e temeroso das represalias busca a mediación de san Paulo. Este escribe esta carta de recomendación pedíndolle a Filemón que acolla de novo a Onésimo e non o castigue polo que fixo.

A ensinanza da carta

O que, desde o primeiro momento, provoca máis estrañeza a calquera lector é o feito de que Paulo en ningún momento critica ou cuestiona a escravitude. Máis ben ao contrario, parece que a considera como algo natural e perfectamente compatible coa fe cristiá.

Neste caso, como coa súa postura sobre o papel da muller na primeira Igrexa, parece que pesa máis no autor o ambiente cultural, que daba por normal a escravitude, que a nova fe que predicaba e que tiña como un dos seus puntos claves e máis novedosos a fraternidade e igualdade entre os seres humanos.

Véxase tamén

Bibliografía

• Baur, Ferdinand Christian (1875). Paul: His Life and Works (en inglés). Williams & Northgate. 
• Bruce, F. F. (1984). The Epistles to the Colossians, to Philemon, and to the Ephesians (en inglés). Eerdmans. ISBN 978-0-8028-2510-0. 
• Cope, Lamar (1985). "On rethinking the Philemon-Colossians connection". Biblical Research (en inglés) 30: 45–50. ISSN 0067-6535. 
• O'Brien, Peter (1982). Colossians, Philemon (en inglés). Word Books. ISBN 0-8499-0243-6. 
• Patzia, A. G., ed. (1994). "Philemon, Letter To". Dictionary of Paul and His Letters (en inglés). InterVarsity Press. ISBN 9780851106519. 

Ligazón externa

• Carta a Filemón en galego