CD21
O CD21 (cluster de diferenciación 21), tamén chamado receptor do complemento 2 ou receptor do compoñente do complemento (3d/virus de Epstein Barr) 2 ou CR2 é unha proteína da superficie celular de certas células inmunes (fundamentalmente) que se une a certos compoñentes do sistema do complemento. Nos humanos está codificado no xene CR2 do cromosoma 1. Este receptor únese ao iC3b (derivado inactivo do C3b), C3dg, ou C3d do complemento.[1] As células B teñen receptores CR2 nas súas superficies, o que permite que o sistema de complemento xogue un papel na activación e maduración das células B.[2]
| CR2 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Estruturas dispoñibles | |||
| PDB | Buscar ortólogos: PDBe, RCSB | ||
| Identificadores | |||
| Nomenclatura | Outros nomes
| ||
| Identificadores externos | |||
| Locus | Cr. 1 q32.2 | ||
| Padrón de expresión de ARNm | |||
 | |||
| Máis información | |||
| Ortólogos | |||
| Especies |
| ||
| Entrez |
| ||
| Ensembl |
| ||
| UniProt |
| ||
| RefSeq (ARNm) |
| ||
| RefSeq (proteína) NCBI |
| ||
| Localización (UCSC) |
| ||
| PubMed (Busca) |
| ||
Pode encontrarse en linfocitos B maduros, linfocitos T, células do epitelio farínxeo, astrocitos e células dendríticas foliculares do bazo.[3]
Interaccións
editarO CR2 nas células B maduras forma un complexo con outras dúas proteínas de membrana, o CD19 e o CD81(=TAPA-1). O complexo CR2-CD19-CD81 chámase a miúdo complexo correceptor de células B,[4] porque o CR2 se une a antíxenos por medio do C3d (ou iC3b ou C3dg) unidos cando a IgM de membrana se une ao antíxeno. Isto dá lugar a que a célula B desenvolvan unha resposta moi ampliada ao antíxeno.[1]
O receptor do complemento 2 interacciona con CD19.[5][6]
O virus de Epstein-Barr (EBV) únese ás células B no CR2 durante a infección destas células. Yefenof et al. (1976) encontraron un completo solapamento dos receptores do EBV e os receptores do compoñente do complemento 3 (C3) en células B humanas.[2][7][8]
Isoformas
editarO xene canónico Cr2/CD21 de mamíferos subprimates produce dous tipos de receptor do complemento (CR1, ca. 200 kDa; CR2, ca. 145 kDa) por medio de empalme alternativo do ARNm. O xene murino Cr2 contén 25 exóns; un primeiro exón común empálmase co exón 2 en transcritos que codifican CR1 e co exón 9 nos que codifican CR2. Un transcrito cun marco de lectura aberto de 4224 nucleótidos codifica a isoforma longa CR1; esta predise que é unha proteína de 1408 aminoácidos que inclúe 21 repeticións consenso curtas (SCR) de ca. 60 aminoácidos cada unha, ademais de rexións transmembrana e citoplásmica. A isoforma CR2 (de 1032 aminoácidos) é codificada por un transcrito máis curto (3096 nucleótidos codificantes) que carece dos exóns 2–8 que codifican SCR1-6. CR1 e CR2 en células B murinas forman complexos cun complexo de activación coaccesorio que contén as proteínas CD19, CD81 e o fragilis/Ifitm (equivalentes murinos de LEU13).[9]
O xene CR2 de primates produce só a isoforma máis pequena CR2; o receptor do complemento 1 de primate, que recapitula moitos dos dominios estruturais e supostas funcións do CR1 derivado de Cr2 en subprimates, está codificado por un xene CR1 distinto (aparentemente derivado do xene Crry de subprimates).
As isoformas CR1 e CR2 derivadas do locus Cr2 de non-primates posúen a mesma secuencia C-terminal, de maneira que a asociación con ela e a activación por medio de CD19 debería ser equivalente. CR1 pode unirse aos complexos C4b e C3b, mentres que CR2 (murino e humano) únese a complexos unidos a C3dg. CR1, unha proteína de superficie producida principalmente polas células dendríticas foliculares, parece ser esencial para a xeración de células B debidamente activadas do centro xerminal e para as respostas de anticorpos maduros a infeccións bacterianas.[10]
Inmunohistoquímica
editarAínda que o CR2 está presente en todas as células B maduras e células dendríticas foliculares (FDCs), este só se fai aparente cando se realiza a inmunohistoquímica en preparacións obtidas por criosección. En mostras de tecidos convencionais embebidas en parafina, soamente as células dendríticas foliculares reteñen o patrón de tinguidura. Como resultado, o CR2, chamado máis comunmente CD21 no contexto de inmunohistoquímica, pode usarse para demostrar a presenza da rede de células dendríticas foliculares en tecidos linfoides.
Esta característica pode ser útil no exame de tecidos nos que o centro xerminal normal foi borrado por procesos de doenzas, como a infección do VIH. O patrón da rede de células dendríticas foliculares pode tamén ser alterado nalgunhas condicións neoplásticas, como os linfomas MALT de células B, linfomas de células do manto, e algúns linfomas de células T. A enfermidade de Castleman está tipificada pola presenza de células dendríticas foliculares, e esta e os tumores de células dendríticas foliculares malignos poden, por tanto, ser demostrados usando anticorpos CR2/CD21.[11]
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 Frank K, Atkinson JP (2001). "Complement system." In Austen KF, Frank K, Atkinson JP, Cantor H. eds. Samter's Immunologic Diseases, 6th ed. Vol. 1, p. 281-298, Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, ISBN 0-7817-2120-2.
- ↑ 2,0 2,1 "Entrez Gene: CR2 complement component (3d/Epstein Barr virus) receptor 2".
- ↑ UniProt CR2 HUMAN
- ↑ Abbas AK, Lichtman AH (2003). Cellular and Molecular Immunology, 5th ed. Philadelphia: Saunders, ISBN 0-7216-0008-5
- ↑ Bradbury, L E; Kansas G S, Levy S, Evans R L, Tedder T F (1992). "The CD19/CD21 signal transducing complex of human B lymphocytes includes the target of antiproliferative antibody-1 and Leu-13 molecules". J. Immunol. (UNITED STATES) 149 (9): 2841–50. ISSN 0022-1767. PMID 1383329.
- ↑ Horváth, G; Serru V, Clay D, Billard M, Boucheix C, Rubinstein E (1998). "CD19 is linked to the integrin-associated tetraspans CD9, CD81, and CD82". J. Biol. Chem. (UNITED STATES) 273 (46): 30537–43. ISSN 0021-9258. PMID 9804823. doi:10.1074/jbc.273.46.30537.
- ↑ Yefenof E, Klein G, Jondal M, Oldstone MB (1976). "Surface markers on human B and T-lymphocytes. IX. Two-color immunofluorescence studies on the association between ebv receptors and complement receptors on the surface of lymphoid cell lines". Int. J. Cancer 17 (6): 693–700. PMID 181330. doi:10.1002/ijc.2910170602.
- ↑ OMIM COMPLEMENT COMPONENT RECEPTOR 2; CR2
- ↑ Jacobson AC, Weis JH (setembro de 2008). "Comparative functional evolution of human and mouse CR1 and CR2". J. Immunol. 181 (5): 2953–9. PMC 3366432. PMID 18713965. doi:10.4049/jimmunol.181.5.2953.
- ↑ Donius LR, Handy JM, Weis JJ, Weis JH (xullo de 2013). "Optimal germinal center B cell activation and T-dependent antibody responses require expression of the mouse complement receptor Cr1". J. Immunol. 191 (1): 434–47. PMC 3707406. PMID 23733878. doi:10.4049/jimmunol.1203176.
- ↑ Leong, Anthony S-Y; Cooper, Kumarason; Leong, F Joel W-M (2003). Manual of Diagnostic Cytology (2 ed.). Greenwich Medical Media, Ltd. pp. 93–94. ISBN 1-84110-100-1.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editarBibliografía
editar- Cooper NR, Bradt BM, Rhim JS, Nemerow GR (1990). "CR2 complement receptor.". J. Invest. Dermatol. 94 (6 Suppl): 112S?117S. PMID 2161885. doi:10.1111/1523-1747.ep12876069.
- Gauffre A, Viron A, Barel M; et al. (1992). "Nuclear localization of the Epstein-Barr virus/C3d receptor (CR2) in the human Burkitt B lymphoma cell, Raji.". Mol. Immunol. 29 (9): 1113–20. PMID 1323059. doi:10.1016/0161-5890(92)90044-X.
- Levy E, Ambrus J, Kahl L; et al. (1992). "T lymphocyte expression of complement receptor 2 (CR2/CD21): a role in adhesive cell-cell interactions and dysregulation in a patient with systemic lupus erythematosus (SLE).". Clin. Exp. Immunol. 90 (2): 235–44. PMC 1554594. PMID 1424280. doi:10.1111/j.1365-2249.1992.tb07935.x.
- Matsumoto AK, Kopicky-Burd J, Carter RH; et al. (1991). "Intersection of the complement and immune systems: a signal transduction complex of the B lymphocyte-containing complement receptor type 2 and CD19.". J. Exp. Med. 173 (1): 55–64. PMC 2118751. PMID 1702139. doi:10.1084/jem.173.1.55.
- Tuveson DA, Ahearn JM, Matsumoto AK, Fearon DT (1991). "Molecular interactions of complement receptors on B lymphocytes: a CR1/CR2 complex distinct from the CR2/CD19 complex.". J. Exp. Med. 173 (5): 1083–9. PMC 2118840. PMID 1708808. doi:10.1084/jem.173.5.1083.
- Kalli KR, Ahearn JM, Fearon DT (1991). "Interaction of iC3b with recombinant isotypic and chimeric forms of CR2.". J. Immunol. 147 (2): 590–4. PMID 1830068.
- Barel M, Gauffre A, Lyamani F; et al. (1991). "Intracellular interaction of EBV/C3d receptor (CR2) with p68, a calcium-binding protein present in normal but not in transformed B lymphocytes.". J. Immunol. 147 (4): 1286–91. PMID 1831222.
- Delcayre AX, Salas F, Mathur S; et al. (1991). "Epstein Barr virus/complement C3d receptor is an interferon alpha receptor.". EMBO J. 10 (4): 919–26. PMC 452735. PMID 1849076.
- Kurtz CB, Paul MS, Aegerter M; et al. (1989). "Murine complement receptor gene family. II. Identification and characterization of the murine homolog (Cr2) to human CR2 and its molecular linkage to Crry.". J. Immunol. 143 (6): 2058–67. PMID 2528587.
- Fujisaku A, Harley JB, Frank MB; et al. (1989). "Genomic organization and polymorphisms of the human C3d/Epstein-Barr virus receptor.". J. Biol. Chem. 264 (4): 2118–25. PMID 2563370.
- Moore MD, Cooper NR, Tack BF, Nemerow GR (1988). "Molecular cloning of the cDNA encoding the Epstein-Barr virus/C3d receptor (complement receptor type 2) of human B lymphocytes.". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 84 (24): 9194–8. PMC 299719. PMID 2827171. doi:10.1073/pnas.84.24.9194.
- Weis JJ, Toothaker LE, Smith JA; et al. (1988). "Structure of the human B lymphocyte receptor for C3d and the Epstein-Barr virus and relatedness to other members of the family of C3/C4 binding proteins.". J. Exp. Med. 167 (3): 1047–66. PMC 2188894. PMID 2832506. doi:10.1084/jem.167.3.1047.
- Weis JJ, Fearon DT, Klickstein LB; et al. (1986). "Identification of a partial cDNA clone for the C3d/Epstein-Barr virus receptor of human B lymphocytes: homology with the receptor for fragments C3b and C4b of the third and fourth components of complement.". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 83 (15): 5639–43. PMC 386344. PMID 3016712. doi:10.1073/pnas.83.15.5639.
- Weis JH, Morton CC, Bruns GA; et al. (1987). "A complement receptor locus: genes encoding C3b/C4b receptor and C3d/Epstein-Barr virus receptor map to 1q32.". J. Immunol. 138 (1): 312–5. PMID 3782802.
- Aubry JP, Pochon S, Gauchat JF; et al. (1994). "CD23 interacts with a new functional extracytoplasmic domain involving N-linked oligosaccharides on CD21.". J. Immunol. 152 (12): 5806–13. PMID 7515913.
- Matsumoto AK, Martin DR, Carter RH; et al. (1993). "Functional dissection of the CD21/CD19/TAPA-1/Leu-13 complex of B lymphocytes.". J. Exp. Med. 178 (4): 1407–17. PMC 2191213. PMID 7690834. doi:10.1084/jem.178.4.1407.
- Barel M, Balbo M, Gauffre A, Frade R (1995). "Binding sites of the Epstein-Barr virus and C3d receptor (CR2, CD21) for its three intracellular ligands, the p53 anti-oncoprotein, the p68 calcium binding protein and the nuclear p120 ribonucleoprotein.". Mol. Immunol. 32 (6): 389–97. PMID 7753047. doi:10.1016/0161-5890(95)00005-Y.
Ligazóns externas
editar- MeshName - Complement+Receptors+2 [1]