Bieito IX, papa
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xullo de 2017.) |
Bieito IX (de nome Teofilacto, nome orixinal Teofilatto; Theophylactus en latín), nado en Roma en 1012 ou 1021 e finado en Grottaferrata, Estados Pontificios (Italia), en 1055, foi o papa nº 145, 147 e 150 da Igrexa católica de 1032 a 1044 nun primeiro período; de abril a maio de 1045 nun segundo período e de 1047 a 1048 nun terceiro período.
| Bieito IX, papa | |
|---|---|
 | |
| Nome de nacemento | Teofilatto |
| Lugar de nacemento | Roma |
| Falecemento | c. 1055 |
| Lugar de falecemento | Grottaferrata |
| Soterrado | Cathedral of Grottaferrata |
| Nacionalidade | Estados Pontificios |
| Relixión | Igrexa católica |
| Ocupación | sacerdote católico e escritor |
| Pai | Alberico III de Túsculo |
| Nai | Emmelina |
| Irmáns | Peter, Duke of the Romans |
| Na rede | |
  | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria Editar
Da dinastía dos Teofilactos que lle deu seis papas á cristiandade, foi sobriño dos papas Xoán XIX e Bieito VIII e descendente de Xoán XI, Xoán XII e Xoán XIII. Elixido sumo pontífice con pouca idade, aínda que parece unha lenda ou un erro histórico supor que tiña 12 anos ao empezar a ser papa, cando quizais contaba xa con 20 ou 25 anos.[1]
Primeiro período (1032-1044) Editar
O 21 de outubro de 1032 foi elixido sumo pontífice. Segundo Rodolfus Glaber, sería papa con 12 anos,[2] un dato que hoxe se consideraría un erro que non correspondería á realidade.[3] Chega á cadeira pontificia grazas a que o seu pai, o Conde Alberico III, que era o verdadeiro dono de Roma, suborna á Curia e consegue para o seu fillo tan prezado posto. En 1037 viaxou para atoparse co Emperador Conrado II e excomungou a Heriberto Arcebispo de Milán, con quen Conrado II tiña unha antiga inimizade. A morte do Emperador Conrado II, privara ao Papa Bieito IX do seu principal apoio. Finalmente un capitán romano, Gerardo dei Sasso expulsouno de Roma e puxo no seu lugar ao Bispo de Sabinia.
Segundo período (abril a maio de 1045) Editar
Expulsou á forza a Silvestre III e foi reelecto o 10 de abril de 1045, pero en maio, abdicou ao vender, co propósito de casar, o seu cargo pontificio por 1500 libras de ouro ao Arcipreste Xoán de Graciano, futuro papa papa|Gregorio VI. Bieito IX abandona Roma.
En 1046 xunto a Silvestre III quixo derrocar ao papa Gregorio VI, pero o rei alemán Henrique III viaxou até alí e organizou o Concilio de Sutri que o 20 de decembro o expulsou de Roma.
Terceiro período (novembro de 1047 a xullo de 1048) Editar
Bieito atacou Roma e foi aceptado polo clero e o pobo para evitar tumultos e derramamentos de sangue para ser elixido por terceira vez o 8 de novembro de 1047. Con todo non o aceptaron os Crescencios, inimigos históricos dos Condes. Entre as dúas familias estalou unha guerra desapiadada. Bieito convocou varios Sínodos, en Spello, en Roma e en Marsella. Expulsado e excomungado o 17 de xullo de 1048, despois de oito meses polos Consellos de San Bartolomeu. Nunca cesou de loitar por reconquistar o Papado. Máis adiante fíxose monxe de San Basilio en Grottaferrata onde morreu o 18 de setembro de 1055.
Notas Editar
- ↑ Cf. Benedetto IX na Enciclopedia dei Papi (en italiano)
- ↑ Cf. Hist., IV, 5, n. 17; V, 5, n. 26.
- ↑ Segundo a Enciclopedia Católica, Bieito IX tiña ao redor de 20 anos de idade ao empezar a ser papa[1].
Véxase tamén Editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Bieito IX, papa  |
|
Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |