Benedicta Bello Pernas
María Benedicta Bello Pernas, nada en Candia en 1908 e finada en Lugo o 16 de febreiro de 1996,[1] foi unha política galega.
Traxectoria editar
Abandonaron Mondoñedo para trasladarse a Bretoña, onde levantaron unha xastrería, oficio que desempeñaba o seu home Manuel. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi detida o 1 de xuño de 1937, acusada xunto seu home Manuel Ferreiro Lamas de "rebelión militar" por axudar a fuxir ao alcalde Victoriano Mateo Hombreiro ofrecéndolle vivenda e alimentos durante o tempo que permaneceu oculto.[2] Xulgada na causa 535/37, foi condenada a reclusión perpetua no consello de guerra celebrado en Lugo o 30 de xullo de 1937. Pasou polas prisións de Saturrarán, en Guipúscoa, e despois pola de Palma de Mallorca. A súa condena foi reducida a oito anos e, en 1945, saíu en liberdade condicional.
Vida persoal editar
Casou con Manuel Ferreiro Lamas e foi nai de Alejandrina, Enriqueta e Dora Ferreiro Bello.
Notas editar
- ↑ La Voz de Galicia, 13-2-1997, p. 79.
- ↑ Benedicta Bello, condeada a reclusión perpetua en 1937, lembrada na Pastoriza