Bahá'u'lláh
Bahá'u'lláh (farsi: Mírzá Husayn-'Alí, میرزا حسینعلی), nado en Teherán o 12 de novembro de 1817 e finado en Acre o 29 de maio de 1892, foi o fundador e profeta da Fe Bahá'í.
Nome orixinal | (fa) میرزا حسینعلی نوری (mzn) مرزا حوسنلی نوری |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | (fa) حسینعلی نوری 12 de novembro de 1817 Mirza Bozorg Nuri House (Irã Cajar) |
Morte | 29 de maio de 1892 (74 anos) Acre (Imperio Otomán) |
Causa da morte | febre |
Lugar de sepultura | Santuário de Bahá'u'lláh (pt) |
Residencia | Teherán |
Relixión | Fe Bahá'í |
Actividade | |
Ocupación | Profeta, Manifestação de Deus (pt) |
Familia | |
Cónxuxe | Ásíyih Khánum Fatimih Khánum Gawhar Khanum |
Fillos | Furughiyyih () Gawhar Khanum `Abdu'l-Bahá () Ásíyih Khánum Bahiyyih Khánum () Ásíyih Khánum Mírzá Mihdí () Ásíyih Khánum Mírzá Muhammad `Alí () Fatimih Khánum Díyá'u'lláh () Fatimih Khánum Mirza Badi'u'llah Effendí () Fatimih Khánum |
Pai | Mírzá `Abbás Núrí |
Irmáns | Mírzá Músá Subh-i-Azal |
Traxectoria
editarFillo da clase dirixente persa. En 1844 faise seguidor do babismo e decide consagrar a súa vida aos pobres, e logo da execución do seu fundador Báb, as autoridades arrestaron a Bahá'u'lláh, nos catro meses que pasa no alxube coñecido como o Pozo Negro, que se converte no berce dunha nova revelación. Tras ser liberado, marcha ao exilio, primeiro a Bagdad, e logo pasou dous anos de meditación nas montañas do Curdistán, en 1856 regresa a Bagdad. Entre o 21 de abril e o 2 de maio de 1863 proclamou aos babís da súa contorna que el era o Prometido que predicira Báb, o 3 de maio marchou para Istambul, onde en decembro foi conducido á prisión de Edirne, onde permaneceu ata 1868 en que foi trasladado a Acre, alí escribiu Kitábi-Aqdas (O libro máis sagrado).
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Bahá'u'lláh |