Alfons Paquet
Atención: Este artigo ou sección semella conter investigacións orixinais. |
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2018.) |
Alfons Paquet, nado en Wiesbaden o 26 de xaneiro de 1881 e finado en Frankfurt o 8 de febreiro de 1944, foi un xornalista e escritor alemán.
_Akademie_der_K%C3%BCnste.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 26 de xaneiro de 1881 Wiesbaden |
| Morte | 8 de febreiro de 1944 (63 anos) Frankfurt |
| Causa da morte | Morte non natural (Ataque aéreo ) |
| Lugar de sepultura | Cemitério de Frankfurt am Main (pt)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reich alemán |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Frankfurt |
| Ocupación | escritor , xornalista |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua alemá |
| Familia | |
| Cónxuxe | Marie Henriette Paquet-Steinhausen (pt) |
Premios
| |
  | |
Traxectoria editar
No ano 1900 estableceu en Berlín, traballando como xornalista e publicando o seu primeiro libro, unha colección de relatos, ao ano seguinte. Foi editor xefe da revista cultural de Düsseldorf Die Rheinlande e desde 1904 traballou para o Frankfurter Zeitung realizando asemade estudos de economía na Universidade de Jena que rematou en 1907. A partir de 1910 traballou no Desde 1903 realizou extensas viaxes por Asia, Europa e os Estados Unidos que lle serviron para escribir libros sobre a situación política e social de numerosos destes países cun estilo vívido, entre eles Anatolien und eine deutschen Bahnen (1906), Asiatiche Reibungen(1910), Im kommunistischen Russland (1919), Der Geist der russischen Revolution (1919), Der Rhein als Schicksal oder das Problem der Völker (1920), Rom oder Moskau (1923) ou Städte, Landschaften und ewige Bewegungen (1927). Paquet escribiu as novelas Konrad Fleming (1911-26) e Die Prophezeiungen (1922), e as obras teatrais Fahnen (1922), Sturmflut (1926) e Eleonora Duse (1929). Partidario dunha política pacifista, el mesmo fíxose cuáquero en 1933, e favorecedor dunha Alemaña que liderara un movemento de colaboración entre o leste e o oeste do continente, apoiou a República de Weimar e tras a chegada ao poder do nazismo renunciou ao seu asento na Academia Prusiana das Artes para non colaborar coas novas autoridades e en 1935 foi brevemente arrestado por comunista. Morreu dun ataque ao corazón durante un bombardeo aliado en Frankfurt.