Alberto Catalán
Alberto Prudencio Catalán Higueras, nado en Corella, Navarra o 7 de novembro de 1962, é un político español e senador por Navarra.[1]
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de novembro de 1962  (61 anos)Corella, España |
 Deputado do Parlamento de Navarra | |
| 17 de xuño de 2015 – 18 de xuño de 2019 Lexislatura: IX lexislatura de Navarra | |
| Deputado do Parlamento de Navarra | |
| 15 de xuño de 2011 – 16 de xuño de 2015 Lexislatura: VIII lexislatura de Navarra | |
| Deputado do Parlamento de Navarra | |
| 13 de xuño de 2007 – 14 de maio de 2011 Lexislatura: VII lexislatura de Navarra | |
| Deputado do Parlamento de Navarra | |
| 18 de xuño de 2003 – 13 de xuño de 2007 Lexislatura: VI lexislatura de Navarra | |
| Deputado do Parlamento de Navarra | |
| 26 de xuño de 1999 – 17 de xuño de 2003 Lexislatura: V lexislatura de Navarra | |
| Deputado do Parlamento de Navarra | |
| 24 de xuño de 1995 – 25 de xuño de 1999 Lexislatura: IV lexislatura de Navarra | |
President of the Parliament of Navarre (en)  | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Partido político | Unión del Pueblo Navarro |
| Lingua | Lingua castelá |
  | |
Traxectoria editar
É licenciado en Farmacia pola Universidade de Navarra, farmacéutico de profesión e membro do Colexio Oficial de Farmacéuticos de Navarra. En 1987 afiliouse a Unión do Pobo Navarro (UPN) e á asociación Mocidades Navarras, rama xuvenil do partido, da que foi presidente dende 1989 a 1994. Dende 1988 é membro do Consello Político do partido. De 1991 a 1993 formou parte do Comité Executivo de UPN como membro nato en representación de Mocidades Navarras e no IV Congreso de UPN, celebrado en Pamplona en xaneiro de 1993. Foi elixido voceiro do seu Comité Executivo, cargo para o cal foi reelixido no V Congreso en febreiro de 1997.
En maio de 1991 formou parte da lista de UPN ás eleccións ao Parlamento de Navarra, a proposta da rama xuvenil do partido e obtivo o escano; en 1995 revalidou a elección. Nesas dúas lexislaturas, (1991-1995) e no período entre 1995 e 1996, foi membro da Mesa do Parlamento como Secretario segundo da Cámara
Cando UPN alcanzou o Goberno de Navarra, tras a crise producida pola dimisión de Javier Otano (PSN-PSOE), en setembro de 1996, substituíu a Miguel Sanz, elixido presidente do Goberno Foral, como voceiro do Grupo Parlamentario. Nas eleccións ao Parlamento de Navarra do 13 de xuño de 1999 obtivo de novo a acta de parlamentario foral e renovou o cargo de voceiro do Grupo Parlamentario de UPN. Ese mesmo ano, o Comité Executivo de UPN nomeouno voceiro do partido e coordinador dos Grupos Municipais. No VI Congreso de UPN, celebrado en febreiro de 2001, foi elixido Secretario Xeral do partido, cargo no que permaneceu até abril de 2009, en que foi elixido vicepresidente do partido no VIII Congreso.
Entrou no Goberno de Navarra tras as eleccións de maio de 2003 como conselleiro de Administración Local e Voceiro do Executivo. Foi presidente da sociedade pública Navarra de Infraestruturas Locais (NILSA) e do Consorcio de usuarios de abastecemento de poboacións dende a Canle de Navarra así como do Consorcio para o tratamento de residuos urbanos de Navarra, constituídos durante esa lexislatura.
En agosto de 2007 foi nomeado conselleiro de Relacións Institucionais e Voceiro do Goberno, e o 30 de setembro de 2009 asumiu tamén o Departamento de Educación. Dende xuño de 2011 foi Presidente do Parlamento de Navarra.
En marzo de 2013 disputou a Yolanda Barcina a presidencia de UPN,[2] obtendo o 47,27 % dos votos e saíndo derrotado.[3]
Vida persoal editar
Está casado e ten unha filla e dous fillos
Notas editar
- ↑ "Ainhoa Aznárez, elegida presidenta del Parlamento de Navarra, se define 'euskaldun, feminista y republicana'". Noticias de Navarra. 17 de xuño de 2015. Arquivado dende o orixinal o 17 de xuño de 2015. Consultado o 20 de xuño de 2015.
- ↑ Forcada, Daniel (6 de febreiro de 2013). "Cisma en UPN: Alberto Catalán le disputará la presidencia del partido a Yolanda Barcina" (en castelán). El Confidencial. Arquivado dende o orixinal o 22 de febreiro de 2014. Consultado o 15 de febreiro de 2014.
- ↑ LD/Agencias, ed. (17 de marzo de 2013). "Yolanda Barcina, reelegida presidenta de UPN con el 51% de los votos" (en castelán). Libertad Digital. Consultado o 15 de febreiro de 2014.