Aguilafuente

concello da provincia de Segovia

Aguilafuente é un concello da provincia de Segovia, na comunidade autónoma de Castela e León, situado no centro da provincia. Consta de aproximadamente 900 habitantes (que incrementan nos meses de verán, chegando a uns 3000 habitantes), que se dedican á agricultura e gandería. na súa maioría, aínda que na actualidade estanse creando novos sectores que se dedican á hostalaría e ao turismo rural en maior parte.

Modelo:Xeografía políticaAguilafuente
Imaxe

Localización
Editar o valor en Wikidata Mapa
 41°13′35″N 4°06′46″O / 41.226388888889, -4.1127777777778
EstadoEspaña
Comunidade autónomaCastela e León
Provinciaprovincia de Segovia Editar o valor en Wikidata
CapitalAguilafuente Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación562 (2023) Editar o valor en Wikidata (9,37 hab./km²)
Xeografía
Parte de
Superficie60 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude879 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Santo padrónFrutuoso de Segóvia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Organización política
• Alcalde Editar o valor en WikidataJesús Ballesteros Masso (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal40340 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Código INE40004 Editar o valor en Wikidata

BNE: XX452408

Conta cun patrimonio e unha rica historia desde a época romana que deixou pegadas nas ruínas de Santa Lucía, (estrada de Sauquillo), así como un vestixios visigodos dentro do actual casco urbano. A igrexa de San Juan, é a sede do museo e recolle todos os vestixios aparecidos desta época romana e visigoda.

Neste municipio celebrouse en 1472 un Sínodo que daría lugar ao primeiro libro impreso en lingua castelá: o Sinodal de Aguilafuente, e editado por Juan Parix na Igrexa de Santa María. O concello atópase situado a uns 36 quilómetros da capital segoviana. A súa patroa é a Virxe da Asunción, festexando as súas festas a mediados do mes de agosto. Outras das festividades importantes son en outubro, as festas de San Froitos celebrando a festa do Santo Cristo da Pena, en febreiro eran antigamente coñecidas as candeas e para rematar en xullo Santa Isabel.

Véxase tamén

editar