Sistema APG III

versión do sistema para a clasificación das anxiospermas seguindo criterios filoxenéticos
(Redirección desde «APG III»)

O sistema de clasificación APG III é a terceira versión do sistema para a clasificación das anxiospermas seguindo criterios filoxenéticos.

Diagrama simplificado que ilustra a árbore filoxenética das anxiospermas. Móstranse os grandes grupos de anxiospermas (anxiospermas basais, magnólidas, monocotiledóneas e eudicotiledóneas).

Foi publicado en 2009 por un vasto grupo de investigadores que se autodenominou «APG III» (do inglés Angiosperm Phylogeny Group, é dicir, «grupo para a filoxenia das anxiospermas»). Esta versión sucede e substitúe as versións publicadas en 1998 (denominada Sistema APG I), e en 2003 (APG II).

En 2016 foi substituído pola última versión do sistema até agora, chamado APG IV.

Historia

editar

Este sistema de clasificación de plantas é diferente das anteriores aproximacións ao ordenamento das anxiospermas, que estaban baseadas principalmente en criterios morfolóxicos. O sistema APG III, ao igual que as dúas versións anteriores, baséase en datos moleculares —secuencias de ADN do núcleo celular, das mitocondrias e dos cloroplastos— e na análise filoxenética dos mesmos. Intenta, deste modo, ordenar a diversidade das anxiospermas sobre a base da súa filoxenia, é dicir, recuperando a evidencia dunha serie de eventos únicos que comprende a historia evolutiva deste grupo de plantas. A través da filoxenia pódese comezar a entender a diversificación, as regularidades nos patróns da evolución, ou simplemente suxerir cambios evolutivos individuais dentro dun clado. Deste xeito descubríronse relacións entre as anxiospermas que obrigaban a desbotar moitas hipóteses longamente aceptadas acerca da súa evolución. Debido a que a árbore filoxenética que se desprendeu das análises da filoxenia mostraba relacións entre grupos de plantas moi diferentes alo que se hipotetizara previamente (por exemplo, que a anxiosperma basal era Amborella), os botánicos víronse obrigados a refacer de forma drástica a clasificación das plantas. O esforzo conxunto derivou nas publicacións asinadas polos tres sucesivos APG.[1]

O APG III ordenou e agrupou ás anxiospermas en 415 familias, a mayor parte das cales están incluídas nalgunhas das 59 ordes aceptadas por este sistema. Tales ordes, á súa vez, distribúense en clados.

  1. Stevens, P. F. (2001 en adiante): Angiosperm Phylogeny Website Versión 9. Xuño de 2008 e actualizado desde entón. Consultado o 5 de xullo de 2020.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar