Ānanda (filosofía hindú)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Ananda (homónimos).

Ānanda (en sánscrito : आनन्द) significa literalmente ledicia ou felicidade. Nos Vedas hindús, Upanishads e Bhagavad gita, ānanda significa felicidade eterna que acompaña o final do ciclo de renacemento. Aqueles que renuncian aos froitos das súas accións e se someten por completo á vontade divina, chegan á finalización final do proceso de vida cíclico (saṃsāra) para gozar da felicidade eterna (ānanda) en perfecta unión coa divindade. A tradición de buscar a unión con Deus a través do compromiso amoroso denomínase bhakti ou devoción.^[1]

Etimoloxía

Ānanda é unha palabra sánscrita considerada como un substantivo verbal nanda co prefixo ā. ā indica o lugar onde se produce a acción verbal; por exemplo, āsrama, onde se traballa, ārama, onde se goza, ākara, onde se espallan as cousas, etc. A palabra ānanda implica así un lugar, aquel no que se atopa a felicidade, sexa un fillo, o cumprimento dun desexo, o coñecemento de brahman, ou o atman. Ānanda é unha felicidade con obxecto implícito.^[2]

Notas

↑ J. Bruce Long; Laurie Louise Patton (2005), "LIFE", Encyclopedia of Religion, vol. 8 (2ª ed.), Thomson Gale, pp. 5447–5448
↑ van Buitenen, J. A. B. (1979). ""Ānanda", or All Desires Fulfilled". History of Religions 19 (1): 27–36. ISSN 0018-2710.

Véxase tamén

Outros artigos

Este artigo sobre relixión é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] J. Bruce Long; Laurie Louise Patton (2005), "LIFE", Encyclopedia of Religion, vol. 8 (2ª ed.), Thomson Gale, pp. 5447–5448

[2] van Buitenen, J. A. B. (1979). ""Ānanda", or All Desires Fulfilled". History of Religions 19 (1): 27–36. ISSN 0018-2710.

[1]

[2]