Ángeles Sorazu
María de los Ángeles Sorazu (Zumaia 22 de breiro 1873 – Valladolid, 28 de agosto de 1921) foi unha relixiosa concepcionista e escritora mística vasca.[1]
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Florencia Sorazu y Aizpurúa  22 de febreiro de 1873 Zumaia, España |
| Morte | 28 de agosto de 1921 (48 anos) Valladolid, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Grupo étnico | Pobo vasco |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | escritora , relixiosa católica |
| Pseudónimo literario | Ángeles Sorazu |
| Lingua | Lingua castelá e lingua éuscara |
| Orde relixiosa | Ordem da Imaculada Conceição (pt)  |
Nacemento e familia editar
Nada[2] como Florencia Sorazu y Aizpurúa, filla de Mariano e Antonia. O seu proxenitor transportaba e vendía peixe. Pasou coa súa familia desgrazas e privacións e mudouse de domicilio varias veces, estabelecéndose en Zestoa, Donostia e Tolosa. Entrou aos trece anos a traballar como serventa nunha familia de San Sebastián e despois traballou nunha fábrica téxtil en Tolosa.
Logo, seguindo os consellos do seu confesor de recibir leccións de música, entrou nun convento sen ter que depositar a súa familia un dote.
Primeiros anos de vida relixiosa editar
En 1891, invitada pola abadesa do convento da Purísima Concepción de Valladolid, ingresou para ocupar unha praza de cantora no coro. Ao tomalo hábito recibiu o nome de Sor María de los Ángeles. Despois de dous anos de dúbidas, en 1893, produciuse na súa persoa unha conversión interior, practicando a partir de entón máis intensamente a piedade e a oración.
A petición de Sor Ángeles, o seu convento celebrou a noite do 31 de decembro de 1900, unha solemne acción de grazas tributado á Virxe María durante o século XIX e singularmente pola definición do dogma da Inmaculada Concepción. En 1904, foi escolleita Madre Abadesa do convento.
Abadesa editar
En tres ocasións anteriores, a monxa obtivera a maioría dos votos das outras relixiosas para ser abadesa, mais a autoridade eclesiástica non confirmou o seu nomeamento por falta de idade requirida até 1904. Dende esta data, en sucesivas eleccións trienais, foi escolleita de novo abadesa até a súa morte, aos 48 anos, en 1921.
Como abadesa procurou aumentar a relixiosidade do convento, dando ela os exercicios espirituais previos ás consagracións das monxas. Era rigorosa na disciplina, coidando o silencio, a liturxia e a distribución do tempo de oración, actuando con caridade na reprensión das faltas ou relaxacións; polo que a comunidade a apreciaba. Ela mesma traballaba no lavado, no servizo ás monxas enfermas ou necesitadas e na limpeza do Convento
Fronte á situación económica deficiente, era prudente nos gastos, e nas débedas coidadosa, recibindo esmolas para sobrevivir.
Obras[3] editar
A súa formación regrada limitouse ao nivel chamado entón de párvulos, pero como escribiu Sor Ángeles, no convento e no seu trato con Deus e a Santísima Virxe adquiriu os seus coñecementos.[4] Con esa escasa formación académica, destaca a facilidade con que manexaba os conceptos e as palabras e expresións; citando incluso frases e textos latinos, sen ter tido instrución en latín.
- La vida espiritual (1918) – De contido místico
- Opúsculos marianos[5]
- Exposición de varios pasajes de la Sagrada Escritura (1926).
- Autobiografía Espiritual (Reeditada en 1990)
Notas editar
- ↑ O seu biógrafo Luis Villasante menciónaa como unha das primeiras figuras mundiais da mística experimental [1]
- ↑ Biografía de Ramón Olmos Miró
- ↑ Segundo Baldomero Jiménez Duque, Sor Ángeles Sorazu deixou uns escritos místicos tan densos e penetrantes como os de Santa Tareixa de Xesús e dun misticismo comparable a San Juan de la Cruz
- ↑ Carta ao P. Nazario Pérez S.I. autor da obra Vida Mariana (1913) con cuxa espiritualidade se identificou Sor Ángeles e ao que enviou os seus escritos, con permiso do seu confesor. [2] Arquivado 07 de xaneiro de 2009 en Wayback Machine.
- ↑ Nos seus escritos destaca o seu coñecemento da gloria da mediación universal de María e mostran como Sor Ángeles é unha destacada escritora mariana. Ao morrer, foi enviado ao Papa reinante Bieito XV un debuxo, que recolle a súa visión de María, como Medianeira Universal [3] Arquivado 21 de novembro de 2008 en Wayback Machine..
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Itinerario místico de la Madre Ángeles Sorazu. Melchor de la Pobladura ,OFMCap 1942 a 1958 , contén as cartas de Sor Ángeles ao seu confesor.
- La sierva de Dios M. Ángeles Sorazu, concepcionista franciscana. Estudio místico de su vida, Luis Villasante, ofm, 1950.
- Sor Angeles Sorazu, una mística poco conocida, José Miguel López Cuétara, 1993.