Pedro Álvarez de Toledo y Leiva

Pedro (Álvarez) de Toledo y Leiva, nado en Úbeda en 1585 e finado en Mancera de Abajo (Salamanca) o 9 de marzo de 1654, foi un nobre, político e militar español.

Pedro Álvarez de Toledo y Leiva

Biografía
Nacemento	1585 Madrid
Morte	9 de marzo de 1654 (68/69 anos) Madrid
Vice-rei do Peru (pt)
1639 – 1648 ← Luis Jerónimo de Cabrera (pt) – García Sarmiento de Soutomaior →
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	diplomático , militar
Lingua	Castelán medio
Carreira militar
Rango militar	Xeneral
Familia
Familia	House of Álvarez de Toledo (en)
Fillos	Francisca de Toledo y Osorio (pt) , Antonio Sebastián de Toledo, 2nd Marquis of Mancera (en)
Premios  Knight of the Order of Alcántara (en)  Ordem de Alcântara (pt)  Ordem de Calatrava (pt)
Sinatura

Primiros anos

Fillo de Luis de Toledo y Rojas, IV señor de Mancera y Cinco Villas, comendador de Alange na Orde de Santiago, capitán dunha compañía de Gardas Vellas, e da súa segunda esposa, Isabel de Leiva y Mendoza, filla dos señores de Leiva, Ameyuga y Bozo, desde moi novo serviu a bordo das galeras, e con 15 anos xa estaba combatendo en Italia (1600) e, un ano despois na campaña de Alxer baixo o mando do príncipe Andrea Doria. Ao mando de cinco galeras participou na defensa do estreito de Xibraltar (1607), atacado polos mouros. Despois exerceu cargos de goberno: como membro do Consello colateral de Nápoles durante o vicerreinado de Antonio Zapata e Cisneros, e chegou a ser Tenente xeneral das galeras de Sicilia (1622).

Trasladado á corte, recibiu o título de Marqués de Mancera (17 de xullo de 1623) e pasou a integrar o Consello de Guerra. O 4 de agosto de 1631 foi nomeado Gobernador e Capitán Xeneral de Galicia, cargo que ocupou até 1637. A súa xestión mereceu os eloxios da Xunta do Reino de Galicia que, o 15 de abril de 1637 solicitaba a Filipe IV que "no removiera del oficio de Capitán general y gobernador deste Reino al señor Marqués de Mancera pues dello se le sigue grande servicio y utilidad a sus vasallos". O rei atendeu a petición, pero o marqués acabou enfrontándose, a causa do programa de fortificacións, cos corrixidores da Coruña, aos que ordenou deter o 19 de novembro de 1638.

Vicerrei do Perú

Posteriormente foi nomeado Gobernador de Orán e, finalmente, o 24 de febreiro de 1638 recibiu o cargo de Vicerrei do Perú; despois de gastar máis dun ano nos preparativos da viaxe, saíu de Cádiz o 20 de maio de 1639, tomando posesión do cargo o 18 de decembro de 1639, entregándoo a García Sarmiento de Soutomaior, II conde de Salvaterra, o 20 de setembro de 1648, de modo que rexeu os destinos do Perú durante oito anos, nove meses e dous días.

Ante as frecuentes incursións dos piratas, e aconsellado pola súa experiencia militar, dispuxo a fortificación do Callao (1640) mandando levantar unha muralla de 4 km de longo, a erección de fortalezas en Arica e Valdivia e aínda a defensa de Buenos Aires.

Favorábel á conservación, bo tratamento e alivio dos indios, recoñeceu que estes tiñan por inimigos corrixidores, curas e caciques, atentos a enriquecerse co seu suor", e que ningunha preocupación mostraban por obedecer as providencias ditadas para amparalos. De volta na corte, retirouse ao seu palacio de Mancera, onde morreu o 9 de marzo de 1654.

Véxase tamén

Bibliografía

• Tauro de Pino, Alberto (2001): Enciclopedia Ilustrada del Perú. Lima: PEISA.
• José Toribio Polo (ed), Memorias de los virreyes del Perú, Marqués de Mancera y Conde de Salvatierra, 1886
• Grandes de España: genealogía del Marquesado de Mancera
• Tercios: biografía del marqués de Mancera

Ligazóns externas

• Biografía (en castelán) Consultada o 11/4/2012.

Predecesor: Juan Fajardo de Guevara Córdoba y Velasco	Gobernador e Capitán Xeneral do Reino de Galicia 1631 - 1638	Sucesor: Francisco de Andía Irarrazábal y Zárate
Predecesor: ?	Vicerrei do Perú 1638 - 1648	Sucesor: García Sarmiento de Soutomaior