Lady Byron
Anna Isabella Noel Byron, nada en Durham o 17 de maio de 1792 e finada en Londres o 16 de maio de 1860, undécima baronesa Wentworth e baronesa Byron, coñecida como Lady Byron, foi unha aristócrata inglesa. Estudou matemáticas e astronomía, e mostrou interese por estas ciencias paralelamente ao desenvolvemento que estaban a experimentar naquel momento. As súas inquedanzas empurrárona a tratar de mellorar as desigualdades sociais, ás que dedicou boa parte dos seus esforzos. Fundou a Ealing Grove School, baseada nos principios pedagóxicos de Emanuel de Fellenberg. Era antiescravista e loitadora pola igualdade de dereitos das mulleres.[1]
.jpg) Anna Isabella Byron en 1812 por Charles Hayter | |
| Nome orixinal | (en) Anne Isabella Noel Byron, 11th Baroness Wentworth and Baroness Byron (née Milbanke)  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (en) Anne Isabella Milbanke 17 de maio de 1792 Elemore Hall, Pittington, Durham, Inglaterra, Reino Unido |
| Morte | 16 de maio de 1860 (67 anos) Londres |
| Causa da morte | Morte natural (cáncer de mama) |
| Lugar de sepultura | cemiterio de Kensal Green |
| Datos persoais | |
| Residencia | Seaham Hall (en)  |
| País de nacionalidade | Reino de Gran Bretaña (–1801) Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda Reino Unido |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Poesía e matemáticas |
| Ocupación | aristócrata (1815–), poeta , escritora , matemática , activista |
| Profesores | William Frend (en) |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Outro | |
| Título | Baron Wentworth (en) (1856–1860) Baronesa (1815–) |
| Cónxuxe | Lord Byron |
| Fillos | Ada Lovelace |
| Pais | Sir Ralph Milbanke e Judith Noel e Judith Noel (en) |
.png) | |
  | |
Lista
| |
Tivo unha filla, a matemática Ada Lovelace[2].
Infancia e adolescencia editar
Naceu en Elemore Hall, Pittington, Durham, como Anna Isabella Milbanke. Filla de Sir Ralph Milbanke e Judith Noel, Anna Isabella creceu nunha familia nobre e recibiu unha educación superior. Por unha banda, o seu pai acadara unha notable sona polo seu traballo a favor dos pobres e da abolición da escravitude e, por outra, ambos os pais eran de carácter liberal e progresista, sendo as súas fillas as primeiras receptoras da súa ideoloxía. Anna Isabella creceu preocupada pola difícil situación dos traballadores e dos agricultores arrendatarios no estado, e axudou no establecemento dunha escola en Seaham. Lectora temperá, mostrouse especial interese polas matemáticas e a astronomía, disciplinas que estudou xunto a outras con titores de Cambridge, como William Frend, antigo profesor daquela universidade, quen deu a Annabella unha educación próxima á dos estudantes universitarios, ampliando a súa educación con materias como literatura, filosofía, ciencias e matemáticas. As novas ideas sobre o magnetismo e a frenoloxía chegaron a fascinala.[3]
Matrimonio e maternidade editar
Ela coñeceu a George Gordon Byron en marzo de 1812, o ano da fama do poeta, pero non conxeniaron e Annabella rexeitou a proposta de matrimonio. En outubro dese mesmo ano, Lord Byron escribiu a Lady Melbourne nestes termos sobre a diferenza de carácter e intereses de ambos: "Agradézoche unha vez máis os teus esforzos coa miña Princesa de Paralelogramos, que a desconcertou máis que a Hipotenusa; na túa natureza non te esqueceches das Matemáticas, onde apreciaba o teu enxeño. A súa forma de proceder é bastante rectangular, ou máis ben somos dúas liñas paralelas que se estenden unha ao lado da outra até o infinito, pero destinadas a non atoparse nunca."[4] Eles continuaron como amigos até 1813, nas súas cartas discutían sobre literatura e el visitouna en Seham. Finalmente, en 1814 aceptou a segunda proposta de matrimonio, a cerimonia tivo lugar o 2 de xaneiro de 1815 pasando a lúa de mel en Halnaby Hall. Porén, o mesmo día da voda xa apareceron problemas entre eles.
O 10 de decembro de 1815 deu a luz á súa única filla, Augusta Ada Byron en Londres. En 1816, un mes despois do nacemento de Ada, e despois de saber que Byron non lle era fiel, Anna Isabella deixouno e obtivo o divorcio coa axuda dos seus pais. Crese que a principal motivación de Annabella para solicitar o divorcio foi o temor de que Lord Byron obtivese a custodia da súa filla, xa que nese momento adoitaban favorecer ao marido. Byron deixou Inglaterra ese mesmo ano e nunca regresou.
Poucos meses despois do seu casamento con Lord Byron, o seu tío materno Thomas Noel, o barón Wentworth, morreu, deixando a nai de Anna Isabella e un primo, Nathaniel Curzon, terceiro barón Scarsdale, como coherdeiros. Os pais de Anna Isabella engadiron o apelido Noel aos seus nomes, polo que Sir Ralph converteuse en Sir Ralph Noel Milbanke e a súa nai Judith Noel-Milbanke.
A propia Anna Isabella engadiu o apelido Noel ao seu nome cando morreu a súa nai, e á morte de Curzon sen herdeiros en 1856 converteuse na baronesa Wentworth por dereito propio como única demandante do título, aínda que nunca o usou. Asinou as súas cartas AI Noel Byron e o seu testamento figura como "Baronesa Noel-Byron". O mundo coñecíaa como Lady Byron e os seus amigos chamábanlle Annabella.
Anna Isabella promoveu o interese da súa filla Ada polas matemáticas e a lóxica, motivada pola idea de que o estudo destas materias impediría á súa filla desenvolver o carácter temperamental e imprevisible do seu pai. Así, ao contrario do que era costume naquel momento, a baronesa fixo que a súa filla tomase clases de matemáticas e ciencias. Entre os titores que asignou para a súa educación estaban William Frend, William King, o médico de familia, e Mary Somerville, unha astrónoma e matemática escocesa que foi das primeiras en ser admitida na Royal Astronomical Society. Cando a súa filla casou, pediu axuda ao profesor Augustus de Morgan para que non abandonase as matemáticas despois do matrimonio.
Madurez e pasamento editar
Lady Byron seguiu interesándose polos desfavorecidos, investigando as causas dos seus problemas, proporcionando solucións máis aló do mero apoio económico. Axudou a crear a Brighton Cooperative Society e prestou o soto da súa casa de Brighton para unha escola de mecánica.[5]
O seu principal interese foi continuar a educación, sendo o seu maior logro a fundación da Escola Ealing Grove, baseada nos principios didácticos de Emanuel de Fellenberg, a quen visitara na súa escola de Hofwyl, Suíza. O seu método combinaba as ensinanzas teóricas coa práctica, cubrindo esquemas, carpintería, albanelería ou a venda de produtos agrícolas e de horta. A súa filla Ada axudou como mestra. Tamén creou unha escola agrícola no estado de Leicestershire. Ealing Grove recibiu a miúdo a visita de figuras do mundo da cultura como a escritora Joanna Baillie, Seymour Tremenheere do Consello de Educación de Londres e o seu xenro, o conde de Lovelace, quen estableceu unha escola similar en Ockham, Surrey. [5]
En 1840 asistiu á Convención contra a escravitude británica e estranxeira, implicándose na mellora das condicións dos barrios pobres e poñendo enriba da mesa os dereitos das mulleres. Compartiu con Mary Carpenter (1807–1877), a pioneira en establecer escolas de reforma femininas, a convicción de que a sociedade debería asumir a responsabilidade da educación e coidado dos orfos. En 1852 comprou Red Lodge en Bristol, que Mary Carpenter dirixía como escola de reforma para nenas.[5]
Lady Byron morreu de cancro de mama o 16 de maio de 1860, un día antes do seu 68º aniversario. Foi enterrada no cemiterio de Kensal Green, en Londres.
Notas editar
- ↑ Zafra, Remedios (2013). (h)adas. Mujeres que crean, programan, prosumen, teclean. (en castelán). Páginas de Espuma. p. 75.
- ↑ Diario, Nós (2020-12-10). "Teares e computadoras". Nós Diario. Consultado o 2022-06-23.
- ↑ "Oxford Dictionary of National Biography". Consultado o 27 de febrero de 2017.
- ↑ Byron, George Gordon Byron Baron; Byron, George Noel Gordon (1982). Lord Byron: Selected Letters and Journals (en inglés). Harvard University Press. ISBN 978-0-674-53915-0.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 "Oxford Dictionary of National Biography". Consultado o 26 de marzo de 2017.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lady Byron  |