Joan Robinson, nada en Camberley o 31 de agosto de 1903 e finada Cambridge o 5 de agosto de 1983, foi unha economista inglesa que formou parte da chamada escola poskeynesiana de Cambridge, Inglaterra. Constitúe un paradigma de economista heterodoxa, xa que as súas teorizacións reuniron elementos das máis diversas escolas, opoñéndose en xeral ás diferentes ortodoxias dominantes na economía a medida que transcorreu o século.[1]

Infotaula de personaJoan Robinson
Nome orixinal(en) Joan Violet Robinson Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(en) Joan Violet Maurice Editar o valor em Wikidata
31 de outubro de 1903 Editar o valor em Wikidata
Camberley, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte5 de agosto de 1983 Editar o valor em Wikidata (79 anos)
Cambridge, Reino Unido Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido de Gran Bretaña e Irlanda (–1927)
Reino Unido Editar o valor em Wikidata
EducaciónSt Paul's Girls' School (en) Traducir
Girton College
Universidade de Cambridge Editar o valor em Wikidata
Director de teseJohn Maynard Keynes Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióneconomista , profesora universitaria Editar o valor em Wikidata
EmpregadorNewnham College (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Membro de
AlumnosAmartya Sen Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoAmartya Sen e Donald Moggridge Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeAustin Robinson
PaisFrederick Barton Maurice (en) Traducir Editar o valor em Wikidata  e Margaret Helen Marsh (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsNancy Maurice (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

WikiTree: Maurice-544

Pensamento económico de Joan Robinson editar

Robinson participou como colaboradora na obra de Keynes publicada en 1936: A teoría xeral da ocupación, o interese e o diñeiro recibindo o recoñecemento do autor no prólogo da obra.[2][3] En 1942 publicou un ensaio sobre economía marxista tentando rescatar os aspectos conceptuais, puramente económicos, da obra de Karl Marx desligándose de dogmatismos que impedían realizar unha lectura académica do Capital.

Os seus achegues máis recoñecidos viñeron do seu traballo na teoría do capital e do crecemento económico nas décadas de cincuenta e sesenta. Non aceptou a teoría neoclásica do capital, a cal fora adoptada polos economistas da Síntese Clásico-Keynesiana con Robert Solow e Paul Samuelson á cabeza. Protagonizou con devanditos economistas a chamada Controversia entre as dúas Cambridges en relación coa teoría do capital e as súas implicacións na teoría do crecemento.



Notas editar