Irving Langmuir

Irving Langmuir
	; Irving Langmuir
Biografía
Nacemento	31 de xaneiro de 1881; Brooklyn, Estados Unidos de América
Morte	16 de agosto de 1957; Woods Hole, Massachusetts Estados Unidos
Causa da morte	Doenza cardiovascular
Datos persoais
Residencia	Estados Unidos
País de nacionalidade	estadounidense
Educación	Universidade de Columbia; Universidade de Göttingen;
Director de tese	Walther Hermann Nernst
Coñecido por	Ecuación de Langmuir;
Actividade
Campo de traballo	Química; Física;
Ocupación	físico , académico , químico , meteorólogo
Empregador	General Electric
Membro de	Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1935–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Member of the National Academy of Sciences of the United States (en) ) (1918–); Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Real Academia das Ciencias de Suecia ; Leopoldina ; Asociación Americana para o Avance das Ciencias ; American Physical Society (pt)
Lingua	Lingua inglesa
Participou en
1927	5th Solvay Conference on Physics (en)
Obra
Doutorando	Katharine Blodgett
Premios
	Premio Nobel de Química (1932); Medalla Perkin;
	Lista (1989) Salón da Fama dos Inventores Nacionais; (1950) Prémio John J. Carty (pt) ; (1944) Medalha Faraday (pt) ; (1939) Prêmio Faraday (pt) ; (27 de xuño de 1935) Membro estranxeiro da Royal Society; (1934) Medalla Franklin; (1934) Medalha Holley (pt) ; (1932) Premio Nobel de Química; (1930) Prêmio Willard Gibbs (pt) ; (1928) Medalha Perkin (pt) ; (1920) Prêmio Rumford (pt) ; (1920) Medalha William H. Nichols (pt) ; (1918) Medalha Hughes (pt) ; (1915) Medalha William H. Nichols (pt) ; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias ; ;

Irving Langmuir, nado en Brooklyn (Nova York) o 31 de xaneiro de 1881 e finado en Woods Hole (Massachusetts) o 16 de agosto de 1957, foi un físico e químico estadounidense coñecido polo seu traballo en distintos campos da química e galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1932.

Biografía editar

Estudou Física e Química na Universidade de Columbia, onde se licenciou en 1903 en enxeñaría metalúrxica, e posteriormente na Universidade de Göttingen, onde se doutorou baixo a supervisión de Walther Hermann Nernst en 1906.

Desde 1932 ata a súa xubilación en 1950, foi director adxunto do laboratorio de investigación da General Electric Company.

Investigacións científicas editar

Iniciou as súas investigacións no desenvolvemento das lámpadas de tungsteno, descubrindo a alta luminosidade do filamento deste elemento químico rodeado dun gas inerte como o argon. Este foi un paso moi importante no desenvolvemento da lámpada eléctrica convencional de filamento, xa superada polas chamadas lámpadas de baixo consumo.

Irving Langmuir e Willis Rodney Whitney

Tamén traballou na obtención de baleiros, ideando a bomba de condensación de mercurio, ao observar como os electróns emitidos por un cátodo incandescente nun recinto que se atopa a unha presión moi baixa, mantéñense ao redor do cátodo formando unha nube electrónica. Puido comprobar como a carga negativa dos electróns impedía o fluxo de corrente eléctrica, polo cal inventou o radiotrón e outros dispositivos electrónicos que, unidos ao revestimento de torio dos filamentos emisores, contribuíron a mellorar a radidifusión de onda curta.

Deduciu a isoterma de adsorción que leva o seu nome das súas investigacións sobre a cinética das reaccións gasosas e, máis especialmente, da velocidade de absorción das moléculas dos gases a baixas presións. Así mesmo traballou no aparello de descarga de electróns e no soplete de hidróxeno atómico.

Langmuir e o seu colega estadounidense Gilbert Lewis desenvolveron unha teoría da interacción química e a valencia baseada na estrutura do átomo, coñecida como teoría de Langmuir-Lewis. A investigación de Langmuir na física das nubes conduciulle á estimulación artificial da choiva.

En 1932 foi galardoado co Premio Nobel de Química polas súas investigacións na química de superficie.

Véxase tamén editar

Premio Nobel de Química

Ligazóns externas editar

Predecesor: Carl Bosch Friedrich Bergius	Premio Nobel de Química 1932	Sucesor: Harold Clayton Urey

Biografía
Irving Langmuir
Nacemento	31 de xaneiro de 1881 Brooklyn, Estados Unidos de América
Morte	16 de agosto de 1957 Woods Hole, Massachusetts Estados Unidos
Causa da morte	Doenza cardiovascular




Datos persoais
Residencia	Estados Unidos
País de nacionalidade	estadounidense
Educación	Universidade de Columbia Universidade de Göttingen
Director de tese	Walther Hermann Nernst
Coñecido por	Ecuación de Langmuir
Actividade
Campo de traballo	Química Física
Ocupación	físico , académico , químico , meteorólogo
Empregador	General Electric
Membro de	Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1935–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Member of the National Academy of Sciences of the United States ^(en) ) (1918–) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Real Academia das Ciencias de Suecia Leopoldina Asociación Americana para o Avance das Ciencias American Physical Society ^(pt)
Lingua	Lingua inglesa
Participou en

1927	5th Solvay Conference on Physics ^(en)

Obra
Doutorando	Katharine Blodgett
Premios
Premio Nobel de Química (1932) Medalla Perkin


Lista (1989) Salón da Fama dos Inventores Nacionais (1950) Prémio John J. Carty ^(pt) (1944) Medalha Faraday ^(pt) (1939) Prêmio Faraday ^(pt) (27 de xuño de 1935) Membro estranxeiro da Royal Society (1934) Medalla Franklin (1934) Medalha Holley ^(pt) (1932) Premio Nobel de Química (1930) Prêmio Willard Gibbs ^(pt) (1928) Medalha Perkin ^(pt) (1920) Prêmio Rumford ^(pt) (1920) Medalha William H. Nichols ^(pt) (1918) Medalha Hughes ^(pt) (1915) Medalha William H. Nichols ^(pt) Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias