Carl Bosch

Carl Bosch
	; Carl Bosch
Nome orixinal	(de) Carl Bosch
Biografía
Nacemento	27 de agosto de 1874; Colonia
Morte	26 de abril de 1940 (65 anos); Heidelberg Alemaña
Lugar de sepultura	Bergfriedhof (Heidelberg) (pt)
Geheimrat (pt)
Datos persoais
Residencia	Alemaña
País de nacionalidade	alemán
Educación	Universidade Técnica de Berlín;
Coñecido por	Proceso de Haber;
Actividade
Campo de traballo	Química;
Ocupación	químico , enxeñeiro , académico , inventor , scientific collector (en)
Empregador	BASF SE (pt) ; IG Farben (pt)
Membro de	Academia de Ciências de Heidelberg (pt) (ordinary member (en) ) (1935–); Academia Prusiana das Ciencias ; Leopoldina ; Real Academia das Ciencias de Suecia
Lingua	Lingua alemá
Familia
Pai	Carl Friedrich Alexander Bosch (en)
Premios
	Premio Nobel de Química (1931);
	Lista (2006) Salón da Fama dos Inventores Nacionais; (1939) Premio Goethe; (1932) Medalha Wilhelm Exner (pt) ; (1931) Premio Nobel de Química, premiado polo traballo Proceso de Haber; (1930) Medalla Grashof; (1924) Anel Werner von Siemens (pt) ; (1919) Medalha Liebig (pt) ; (1918) Bunsen Medal (en) ; Wehrwirtschaftsführer (en) ; ;

Carl Bosch, nado en Colonia o 27 de agosto de 1874 e finado en Heidelberg o 26 de abril de 1940, foi un químico e enxeñeiro alemán, Premio Nobel de Química en 1931.

Traxectoria editar

Estudou no Instituto Politécnico de Charlottenburgo (hoxe Universidade Técnica de Berlín) e, a partir de 1892, na Universidade de Leipzig onde se licenciou en 1898.

En 1919 ocupou a dirección xeral de BASF. En 1925 foi un dos fundadores da empresa IG Farbenindustrie, importante grupo de empresas químicas alemás resultado da fusión de BASF, Agfa e Hoechst, do que logo sería director xeral entre 1935 e 1940.

Bosch morreu o 26 de abril de 1940 na cidade de Heidelberg, situada no estado de Baden-Württemberg.

En 1899 comezou a traballar en BASF, entre 1908 e 1913 desenvolveu con Fritz Haber o proceso Haber-Bosch de síntese do amoníaco a partir de hidróxeno e nitróxeno sometidos a altas presións. Este método permitiu empregar gas amoníaco na fabricación dos estercos artificiais, que tanta influencia terían no desenvolvemento da agricultura en todo o mundo. Despois da primeira guerra mundial traballou na síntese do petróleo e o metanol con procedementos de química de alta presión. En 1925, Bosch foi un dos fundadores de IG Farben e dende 1935 director xeral.

En 1931 foille outorgado o premio Nobel de Química, compartido con Friedrich Bergius, polo descubrimento e desenvolvemento do método de síntese química a alta presión.

Recoñecementos editar

Na súa honra bautizouse o asteroide (7414) Bosch descuberto o 13 de outubro de 1990 por Lutz D. Schmadel e Freimut Börngen.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Premio Nobel de Química

Ligazóns externas editar

Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1931 (en inglés)
Biografía na páxina do Instituto Nobel (en inglés)
Perfil de Carl Bosch en NNDB (en inglés)

Predecesor: Hans Fischer	Premio Nobel de Química 1931 con Friedrich Bergius	Sucesor: Irving Langmuir