Bandeira de Inglaterra

Bandeira de Inglaterra
Características
Uso	...
Proporción	3:5
Adopción	Século XVI
Cores	Branco Vermello
	v; c; e;

A bandeira de Inglaterra, un dos países que constitúen o Reino Unido, consiste nunha Cruz de San Xurxo vermella nun fundo branco. A súa orixe non foi estabelecida con precisión, mais aparece como símbolo inglés dende a idade media. Foi a bandeira do exército británico e insignia da mariña mercante até 1606. De 1606 até 1801 foi usada pola mariña mercante.

Simboloxía editar

A cruz de San Xurxo fai referencia ao santo patrón do país, que, segundo a lenda, salvou unha princesa dun dragón e co seu sangue fixo un sinal de cruz no seu escudo branco.

Non hai consenso a respecto da maneira como se converteu patrón de Inglaterra. O seu nome era coñecido polos ingleses e irlandeses moito antes da conquista normanda, o que leva a crer que os soldados que retornaban das cruzadas influíran bastante na súa popularidade. Está acreditado que o santo xa fora escollido coma padroeiro do reino cando o rei Eduardo III fundou a Orde dos Cabaleiros de San Xurxo, no 1348. No 1415, a data da súa conmemoración tornouse unha das festividades máis importantes do país.

Incorporación á Bandeira Británica editar

A "Bandeira de San Xurxo" é unha das bandeiras que constitúen a bandeira do Reino Unido, representando a Inglaterra e Gales, xuntamente coa "Bandeira de Santo André", representando a Escocia e a "Bandeira de San Patricio", representando a Irlanda.

Fóra de Inglaterra editar

Debido ao espallamento do Imperio Británico a bandeira de Inglaterra é e foi utilizada como parte de bandeiras e escudos de diferentes países e rexións, así como de diversas organizacións.