Wikipedia

Yvonne Farrell

arquitecta irlandesa

Yvonne Farrell, nada en Tullamore en 1951, é unha arquitecta e profesora irlandesa, cofundadora de Grafton Architects, que gañaron o premio World Building of the Year no ano 2008 polo seu edificio da Universidade Bocconi de Milán.[1] En 2020 obtivo o premio Pritzker, xunto á arquitecta Shelley McNamara.[2]

Infotaula de personaYvonne Farrell

(2015) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1951 Editar o valor em Wikidata (72/73 anos)
Tullamore - Tulach Mhór (Irlanda) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeIrlanda Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversity College Dublin (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónarquitecta , profesora universitaria Editar o valor em Wikidata
EmpregadorGrafton Architects Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios
Campus da UTEC en construción, Lima
Escola de Medicina da Universidade de Limerick
Loreto Community School

Biografía editar

Farrell estudou arquitectura na Universidade de Dublín, graduándose en 1974. En 1977, xunto a Shelley McNamara, estabeleceu Grafton Architects en Dublín. É membro fundador do Grupo 91, que estivo detrás da restauración do barrio de Temple Bar de Dublín na década de 1990.[3]

Carreira editar

Grafton Architects editar

Xunto con Shelley McNamara estabeleceu Grafton Architects en Dublín, Irlanda en 1978.[4] A súa arquitectura abarca todas as escalas e programas aínda que sobresaíron polos seus proxectos de edificios públicos e educativos tanto no ámbito local como internacional. Farrell e McNamara son conscientes de que o exercicio da arquitectura non é o produto dun só xenio; a arquitectura, afirman, é moito máis grande que iso, é un traballo colectivo onde a crítica e a discusión das ideas son estritamente necesarias. O ensino de proxectos cumpre un papel de vital importancia no seu propio desenvolvemento como profesionais, onde aprenden, teorizan e obteñen o contrapunto ao traballo na práctica.

Apostan por unha filosofía do deseño proxectual baseada no encontro das palabras e as ideas, a ética e a función pública da arquitectura. A súa motivación é lograr unha arquitectura que conxugue a súa dimensión artística coa súa misión de satisfacer necesidades humanas, materiais e simbólicas. Consideran a arquitectura como unha profesión que ten que escoitar (o que se di e o que non) para sintonizar cos requirimentos do lugar, tanto físicos como culturais.[5]

Grafton Architects representou a Irlanda na Bienal de Venecia en 2002 e exhibiu de novo na Bienal en 2008. O seu proxecto da Universidade Bocconi de Milán, que gañou o premio World Building of the Year, foi amplamente aclamado e exhibido.[6] En 2009, o edificio do Departamento de Facenda no centro da cidade de Dublín gañou o Premio de Confianza Cidadá, así como un premio especial da Architectural Association de Irlanda.[3]

Academia editar

Farrell foi profesora na Universidade de Dublín desde 1976 e foi profesora convidada na Academia de Arquitectura de Mendrisio, Suíza, desde 2008. Ocupou a cátedra Kenzo Tange na Graduate School of Design de 2010 de Harvard e actualmente é profesora da EPFL de Lausana. Ditou numerosas conferencias nas escolas europeas e americanas de arquitectura, incluíndo Oslo, Estocolmo, Berlage, Yale, Buffalo, St. Louis, Kansas City e Tampa.[3]

Comisarias da Bienal de Venecia editar

A Bienal de Arquitectura de Venecia anunciou que as integrantes de Grafton Architects serían as comisarias da edición 2018.[7]

Obras editar

  • 2006: Solstice Arts Centre, Navan, Co.Meath, Irlanda.[8]
  • 2008: Waterloo Lane, Dublín 4, Irlanda.[9]
  • 2012: Universidade de Limerick Escola Médica, Limerick, Irlanda.
  • 2014: Memoria / Grafton Arquitectos, coa colaboración de ELISAVA para os 300 Anos de Espírito Catalán, España.[10]
  • Edificio Paul Marshall, Escola de Londres de Economía e Ciencia Política (LSE), Londres.
  • UTEC- Universidade de Enxeñaría & Tecnoloxía, Lima. Concurso 2011, Proxecto 2015

Premios e Exposicións editar

  • "Bocconi Projects" no Pavillón italiano, Bienal de Venecia, ‘Next', 2002.
  • Dunshaughlin Oficinas cívicas, Co. Meath, Premio de Arquitectura Contemporánea da Unión Europea – Premio Mies van der Rohe, 2003.
  • Premio World Building of the Year, 2008 para a Universidade Luigi Bocconi en Milán, Italia.[11]
  • Universidade Luigi Bocconi nomeada para o Premio Mies van der Rohe en 2009.
  • Universidade Luigi Bocconi, Premio World Building of the Year, 2008 para Grafton Architects, RAIA, 2009.
  • Participación na Irish Group Exhibition, The Lives of Spaces, Bienal de Venecia, 2010.
  • "Architecture as New Geography", León de Prata da Bienal de Venecia, Exposición de Common Ground, 2012.[12]
  • Universidade de Limerick, Escola de Medicina e Refuxio de Autobús, nomeados para o Premio RIBA Stirling, 2013.[13]
  • Universidade de Limerick, Escola de Medicina e Residencias Estudantís, Piazza e Pérgola, Premio europeo da RIBA, 2013.
  • "Campus da Universidad de Limerick o campus" exhibido na mostra Sensing Spaces na Royal Academy.[14]
  • Nomeadas para o Premio AJ Mulleres en Arquitectura, 2014.[15]
  • Premio Jane Drew, 2015.[16]

Recoñecementos editar

Yvonne Farrell é membro do Real Instituto de Arquitectos de Irlanda, membro honorario do Real Instituto de Arquitectos Británicos e membro electo de Aosdána, a organización de arte irlandesa.[17]

Notas editar

  1. ↑ "Yvonne Farrell", Aosdana. Data de acceso: 8 de marzo de 2012.
  2. ↑ "Pritzker para las arquitectas irlandesas Yvonne Farrell y Shelley McNamara". El País. 3 de marzo de 2020. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 "Yvonne Farrell" Arquivado 28 de decembro de 2011 en Wayback Machine., World Architecture Festival. Data de acceso: 8 de marzo de 2012.
  4. ↑ "About - Grafton Architects". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  5. ↑ Arias Laurino, Daniela (26 de agosto de 2015). "YVONNE FARRELL 1951 / SHELLEY MCNAMARA 1952". Consultado o 17 de xaneiro de 2016. 
  6. ↑ "Università Luigi Bocconi by Grafton Architects", dezeen, 27 de outubro de 2008. Data de acceso: 8 de marzo de 2012.
  7. ↑ "Yvonne Farrell y Shelley McNamara son anunciadas Directoras Artísticas de la Bienal de Arquitectura de Venecia 2018". Plataforma Arquitectura. 17 de xaneiro de 2017. Consultado o 17 de xaneiro de 2017. 
  8. ↑ "Solstice Arts Centre / Grafton Architects". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  9. ↑ "Waterloo Lane / Grafton Architects". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  10. ↑ "Barcelona Commemorates 300 Years of Catalan Spirit With 7 Public Installations". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  11. ↑ "What does it take to be the best building in the world? - CNN.com". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  12. ↑ "Grafton scoops Venice silver lion prize". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  13. ↑ "2013 RIBA Stirling Prize shortlist announced". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  14. ↑ "Sensing Spaces | Exhibition | Royal Academy of Arts". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  15. ↑ "AJ Releases Shortlist for 2014 Woman Architect of the Year". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  16. ↑ "Jane Drew Prize Jointly Awarded to Grafton Co-Founders Yvonne Farrell and Shelley McNamara". Consultado o 14 de novembro de 2015. 
  17. ↑ "Yvonne Farrell", Irish Architecture Foundation. Data de acceso: 8 de marzo de 2012.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yvonne_Farrell&oldid=6669047»