Wikipedia

Yvonne Blake

Yvonne Ann Blake, nada en Manchester o 17 de abril de 1940[1] e finada en Madrid o 17 de xullo de 2018, foi unha deseñadora de vestiario hispano-británica, gañadora dun premio Óscar e catro premios Goya. En 2012 converteuse na primeira muller galardoada co Premio Nacional de Cinematografía sen ser actriz.[2] Ademais foi presidenta da Academia das Artes e as Ciencias Cinematográficas de España (AACCE) dende 2016 ata 2018.[3]

Infotaula de personaYvonne Blake

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento17 de abril de 1940 Editar o valor em Wikidata
Manchester, Reino Unido Editar o valor em Wikidata
Morte17 de xullo de 2018 Editar o valor em Wikidata (78 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Ictus Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña
Reino Unido Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióndiseñador de vestuario Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Premios
IMDB: nm0086762 Allocine: 77707 Allmovie: p82064 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Nada en Manchester, aos 16 anos obtivo unha bolsa para estudar arte, deseño e escultura no Regional College of Art & Design de Manchester. Posteriormente viaxou a Londres e presentou o seu cartafol na Casa Bermans, creadora de vestiarios como os de Cleopatra. Ao ver os seus esbozos, ofrecéronlle un posto de axudante de Cynthia Tingey, deseñadora estable da casa e creadora do vestiario de estrelas de cine.[4]

Tras traballar varias veces de axudante, o seu primeiro traballo como deseñadora no cinema foi en 1966 co filme de Daniel Mann Judith, protagonizada por Sophia Loren.[5] Os seus seguintes títulos foron Falso ídolo, El espía de la nariz fría e Fahrenheit 451.

Na súa primeira etapa en España, Blake participou na rodaxe de dous filmes, Duffy, protagonizada por Susannah York, James Coburn e James Mason, e o western cómico A Talent for Loving. Nesta rodaxe coñeceu o que foi o seu marido, Gil Carretero, que era segundo axudante de dirección. En 1971 gañou o Oscar ao mellor vestiario co filme Nicolás e Alexandra, unha superprodución dirixida por Franklin J. Schaffner e producida por Sam Spiegel.

O 14 de xullo de 2016, Blake asumiu en funcións o posto de presidente da Academia das Artes e as Ciencias Cinematográficas de España tras dimitir o seu predecesor, Antonio Resines.[5][6] O 15 de outubro, ao ser a única candidata nas eleccións, a institución ratificouna como a súa presidenta.[7]

O 3 de xaneiro de 2018 foi ingresada de urxencia no Hospital Universitario Ramón y Cajal tras sufrir un ictus.[8] Unha semana despois abandonou a UCI e comezou a recuperación.[9] Polo seu mal estado de saúde, Blake abandonou as súas responsabilidades de presidenta da AACCE. O 9 de abril a Academia nomeou a Blake presidenta de honor da institución, designou a Mariano Barroso como presidente en funcións e convocou eleccións a presidente.[10] Yvonne Blake faleceu o 17 de xullo de 2018 aos 78 anos, sen acabar de recuperarse do ictus que sufrira seis meses atrás.[11]

Filmografía seleccionada editar

Premios editar

Premios Oscar editar

Mellor vestiario
Ano Filme Resultado Notas
1971 Nicolás e Alexandra Gañadora Candidata con Antonio Castillo
1975 The Four Musketeers Candidata Candidata con Ron Talsky

Premios da BAFTA editar

Mellor vestiario
Ano Filme Resultado Notas
1971 Nicolás e Alexandra Candidata Candidata con Antonio Castillo
1973 Jesus Christ Superstar Candidata
1974 The Three Musketeers Candidata
1975 The Four Musketeers Candidata

Premios Goya editar

Mellor vestiario
Ano Filme Resultado Notas
1988 Remando ao vento Gañadora
1991 Don Juan en los infiernos Candidata
1992 La reina anónima Candidata
1994 Canción de cuna Gañadora
2003 Carmen Gañadora
2004 The Bridge of San Luis Rey Gañadora
2006 Goya's Ghosts Candidata

Notas editar

  1. ↑ "Yvonne Blake, Award-Winning Costume Designer, Is Dead at 78". Bylifetoday.com. 18 de xullo de 2018. Arquivado dende o orixinal o 19 de novembro de 2018. Consultado o 22 de agosto de 2019. 
  2. ↑ "Yvonne Blake: 'Me siento más española que Agustina de Aragón'". El Periódico de Aragón. Consultado o 14 de xullo de 2016. 
  3. ↑ "Muere Yvonne Blake, presidenta de Honor de la Academia de Cine, a los 78 años". El País (en castelán). 17 de xullo de 2018. ISSN 1134-6582. Consultado o 17 de xullo de 2018. 
  4. ↑ "Yvonne Blake por Molly Izaga | La Crítica". www.lacriticanyc.com. Consultado o 14 de xullo de 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 "Yvonne Blake culpa a Resines de hacer las cosas por su cuenta". Consultado o 14 de xullo de 2016. 
  6. ↑ "Yvonne Blake asumirá la presidencia en funciones de la Academia de Cine". El País (en castelán). 14 de xullo de 2016. Consultado o 14 de xullo de 2016. 
  7. ↑ Yvonne Blake, elegida presidenta de la Academia del Cine: "Hay que evitar los caciquismos", artigo de El Mundo
  8. ↑ Yvonne Blake, presidenta de la Academia de Cine, ingresada tras sufrir un ictus, noticia de El País, 4 de xaneiro de 2018
  9. ↑ Yvonne Blake abandona la UCI y es trasladada a planta tras su ictus, noticia de El País, 10 de xaneiro de 2018
  10. ↑ La Academia de Cine convoca elecciones para sustituir a Yvonne Blake, noticia de 20 Minutos, 10/04/2018
  11. ↑ Muere Yvonne Blake, presidenta de Honor de la Academia de Cine, a los 78 años, noticia de El País, 17 de xullo de 2018

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Matellanos, Victor. Diseñado por… Yvonne Blake, figurinista de cine. Madrid: Fundación Autor
  • Laver, James.(2008) Breve Historia del traje y la moda. Madrid: Ensayos Arte Cátedra
  • O’Hara Callan, Georgina. (1999) Diccionario de la moda y los diseñadores Barcelona: Ediciones Destino
  • Lamarca, Manuel e Valenzuela, Juan Ignacio (2008): Cómo crear una película. Anatomía de una profesión. Madrid, T&B Editores. ISBN 978-8496576766.

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yvonne_Blake&oldid=6658022»