Xosé Manteiga Pedrares
Xosé Manteiga Pedrares, nado en Aro (Negreira) o 3 de febreiro de 1934 e finado en Santa Comba o 23 de abril de 2012, foi un catedrático, filósofo e político galego.[1]
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 3 de febreiro de 1934 Aro, España |
Morte | 23 de abril de 2012 (78 anos) Santa Comba, España |
Actividade | |
Ocupación | político, catedrático, escritor |
Familia | |
Fillos | Xavier Manteiga |
Traxectoria
editarEstudou Filosofía e Letras na Universidade de Santiago de Compostela e especializouse en Filosofía na Universidade de Madrid, onde foi discípulo de José Luis López Aranguren. Foi profesor axudante da cátedra de Ética, da que era responsable Aranguren. En 1961 regresou a Compostela para facerse cargo da cátedra de Fundamentos de Filosofía da Universidade de Santiago de Compostela e da de Filosofía do Instituto Xelmírez. En 1964 gañou a cátedra de Filosofía do Instituto Feminino de Ferrol, onde permaneceu catro anos para volver de novo a Compostela como docente no Instituto Xelmírez. Tamén impartiu clases en Peleteiro, La Salle, no Instituto Rosalía de Castro e no Seminario Maior. Na década de 1960 foi Presidente do Congreso Español de Filósofos Jóvenes.
Participou na fundación do Partido Galego Social Demócrata, do que foi ideólogo, e da editorial SEPT. Colaborou na refundación do Partido Galeguista, ao que representou na redacción do Estatuto dos dezaseis. Foi concelleiro en Santiago de Compostela nas primeiras eleccións democráticas ao encabezar a candidatura de Unidade Galega. Candidato a alcalde, na votación entre os concelleiros foi apoiado por PSOE, BNPG e PCG, e derrotado por un só escano por José Antonio Souto Paz, da UCD e que contaba co soporte de Coalición Democrática. Tamén foi candidato ao Congreso pola coalición Democracia Cristiá- Socialdemocracia Galega. Estaba na lista dos posibles represaliados[Cómpre clarificar] tras o intento de golpe de estado do 23 de febreiro de 1981.[Cómpre referencia]
Colaborou en Teima coma asesor de cultura xunto con Carlos Casares e Salvador Garcia Bodano; estivo vinculado a revista Encrucillada e publicou artigos sobre personalidades da cultura galega e colaboracións entre as que destacan "La Realidad y la esencia: reflexiones en torno al pensamiento filosófico de Xavier Zubiri" na revista Grial (1964) e "Un home sinxelo do pobo" incluído na obra Manuel Reimóndez Portela na lembranza (1996). Tamén publicou traballos sobre Rafael Dieste, José Luís Pensado Tomé ou o Padre Feijoo.
Vida persoal
editarCasou con Silvia Pousa Antelo, irmá de Avelino Pousa Antelo e tivo catro fillos: Xosé Luis, Silvia, Rosa e Xavier Manteiga Pousa. Xavier foi Premio Xerais de literatura e Silvia foi Premio Holanda.
Notas
editar- ↑ "X. Manteiga, in memoriam" / Amancio Liñares. La Voz de Galicia, 25-4-2012, p. L5
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- "Manteiga Pedrares, Xosé". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Barrera, F., ed. (2002). Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI (en castelán). El Correo Gallego. p. 351. ISBN 84-8064-113-4.
- Fernández del Riego, F. (1992) [1990]. Diccionario de escritores en lingua galega (2ª ed.). Do Castro. p. 644. ISBN 84-7492-465-0.
Ligazóns externas
editar- Cambeiro Cives, X. M. (10/7/2010). "«O exercicio da política é duro e compre tragar moitos sapos»". La Voz de Galicia.
- Conde, P. (24/4/2012). "Pepe Manteiga". Croques.